Epifaniczny tom 15 – rozdział 10 – str. 628
Duch Święty: jego świadectwo i odpowiedź na rzekome argumenty
nieświadomi faktu, że Bóg nie mówi do nas w ten sposób, lecz że często czynią to upadli aniołowie. Jeszcze inni mają wrażenie (często pochodzące z ich wybujałej samooceny lub aprobaty), iż są dziećmi Bożymi i rozumieją je jako świadectwo Ducha, nie zważając na fakt, że wrażenia takie dla oszukańczych celów często są udzielane przez demony.
Żadna z tych rzeczy nie jest oczywiście świadectwem Ducha. Uczucia radości i entuzjazmu często opuszczają człowieka. Może się tak stać w wyniku choroby, bólu, strat, rozczarowań, naszych wad, kłopotów rodzinnych, trudów, niedostatku, prześladowań, poważnych przeciwności itp. Gdy radość i entuzjazm odchodzą, osoby takie zaczynają martwić się, czy są dziećmi Bożymi. W ten sposób wielu tak myślących ludzi traci swe świadectwo, gdy ich wątroba nie pracuje dobrze lub dlatego, że dopadła ich niestrawność! Ich świadectwo porzuca ich wtedy, kiedy najbardziej potrzebują zapewnienia o przyjęciu za synów. Sny, wizje, głosy i wrażenia nie pochodzą od Pana, lecz są tworem ciała, przeciwnika lub świata i nie mogą oczywiście być świadectwem Ducha. Gdy się na nich polega i im poddaje, prowadzą do rozczarowań, które w bardzo wielu przypadkach sprawiają, że ci, którzy w nie wierzą, stają się niewierzący. Właśnie taki cel przyświecał przeciwnikowi, gdy udzielał im takich złudzeń, jako świadectwa Ducha. Szatan, świat i ciało z reguły są bardzo zwodniczy, także w tej kwestii. Na podstawie istoty, źródła, celu i efektów takich „świadectw Ducha” możemy być pewni, że ich autorem nie jest Bóg, lecz że mają one swe źródło w przeciwniku, świecie i ciele – czasami w jednym z nich, innym razem w dwóch z nich, a jeszcze innym – we wszystkich nich razem wziętych. Wystrzegajmy się takich rzekomych świadectw, które są złudzeniami prowadzącymi tych, którzy im ufają, do głębokiego rozczarowania, niewiary i odstępstwa.
W wyrażeniu świadectwo Ducha słowo Duch nie jest użyte w znaczeniu Boskiego serca, lecz w znaczeniu Boskiego umysłu, jeśli chodzi o jego treść wyrażoną w Biblii; słowem – w znaczeniu prawdy. Wielokrotnie zwracaliśmy uwagę na fakt,