Epifaniczny tom 15 – rozdział 10 – str. 632
Duch Święty: jego świadectwo i odpowiedź na rzekome argumenty
W krótkości są one następujące: (1) oceniające zrozumienie głębokich rzeczy Boskiego Słowa; (2) niebiańskie aspiracje; (3) sposobności służby; (4) wzrastanie w podobieństwie charakteru do Chrystusa; (5) prześladowania dla sprawiedliwości; (6) karania za winy; oraz (7) próby charakteru w pokusach do zła. Biblia uczy o każdej z nich jako wskazującej na synostwo Boga lub, ujmując to inaczej, na stan nowego stworzenia, spłodzenia z Ducha. Każdy z tych siedmiu dowodów synostwa zostanie teraz dość szczegółowo omówiony w podanej wyżej kolejności. Rozważmy najpierw oceniające zrozumienie głębokich rzeczy Boskiego Słowa, jako jedno z tych świadectw. Zrozumienie głębokich rzeczy Boskiego Słowa wymaga szczególnego oświecenia serca i umysłu przez Boga. Gdziekolwiek brakuje takiego oświecenia, nie ma zrozumienia głębokich rzeczy Słowa, chociaż płytkie rzeczy Boskiego Słowa mogą być dostrzeżone bez tego szczególnego oświecenia, co jest symbolizowane przez tę część zwoju zapieczętowanego siedmioma pieczęciami, która była zapisana na zewnątrz i w ten sposób widoczna dla wszystkich (Obj. 5:1). Jednak dostrzeżenie tego, co było zapisane wewnątrz, wymagało Jezusa, jako właściwego Narzędzia Boga, nie tylko do zerwania pieczęci i rozwinięcia zwoju, lecz także do otworzenia oczu zrozumienia poszczególnych jednostek.
Jezus wskazuje, że łaska ta udzielana jest należącym do Niego, lecz nie innym, obcym (Mar. 4:10-12). Zanim Pan kogokolwiek oświeci na temat głębokich rzeczy, musi się on stać Jego uczniem, tj. musi poświęcić się i starać się realizować to poświęcenie. Jeśli to uczyni, zdobywając zaufanie Pana, On udzieli jemu oświecenia na temat głębokich rzeczy, tj. objawi Swoje tajemnice. Zauważmy, jak jest to nauczane. Jezus mówi, że jeśli ktoś chce czynić Jego wolę, tzn. poświęcić się i starać się to realizować, pozna Jego doktrynę, i to jako pochodzącą od Boga (Jana 7:17). Powiedział też, że jeśli ktoś zachowuje Jego przykazania (jest Mu posłuszny, co następuje w poświęceniu),