Epifaniczny tom 15 – rozdział 10 – str. 640
Duch Święty: jego świadectwo i odpowiedź na rzekome argumenty
w służbie Bożemu Słowu przez ofiarowanie życia w celu wspierania Boskiego Słowa, w nienawidzeniu, unikaniu i przeciwstawianiu się złu, w kierowaniu uczuć na niebiańskie rzeczy, w używaniu tych uczuć aż do rozwinięcia wszystkich trzech rodzajów łask, we właściwej koordynacji, nadrzędności i podrzędności, we wzmacnianiu, równoważeniu i krystalizowaniu ich. Ma to być czynione w warunkach przychylnych i nieprzychylnych. Gdy tak się dzieje, rozwijają oni Chrystusowy charakter i w ten sposób w trakcie tego procesu rozwoju, osiągając taki charakter, mają jedno z najpiękniejszych, a właściwie najpiękniejsze z siedmiu świadectw.
Zauważmy, w jaki sposób pokazuje to Pismo Święte. To, że Bóg wymaga od wiernych przystosowania charakteru na podobieństwo Chrystusa (dowodzi to, iż są oni licznymi braćmi Jezusa, a tym samym synami Bożymi, wśród których On jest zarówno pierworodnym jak i głównym) jest kwestią Boskiej predestynacji, co widzimy w Rzym. 8:29. Gdy ktoś dostrzega zatem w sobie takie rosnące podobieństwo charakteru, ma tym samym dowód, że wypełnia się w nim odpowiednia predestynacja Boga w odniesieniu do Jego synów. Widzi więc w tym stosowne świadectwo Ducha. Wzrastanie w tym podobieństwie charakteru oznacza prowadzenie, kierowanie i ożywianie przez Ducha Świętego, a tacy są synami Bożymi (Rzym. 8:14). Dlatego taki rozwój pod kierunkiem Ducha Świętego jest dowodem synostwa Bożego. Ten Duch, podobieństwo do Chrystusa, jest duchem, usposobieniem, o którym Duch jako prawda świadczy, iż jest znakiem synostwa Bożego (Rzym. 8:16). Tak jak nikt nie jest Chrystusowy, jeśli nie posiada Jego Ducha, usposobienia, charakteru, tak Chrystusowym jest ten, kto posiada Jego Ducha, usposobienie, charakter, i w ten sposób, jako brat Chrystusa, jest synem Bożym. Dlatego podobieństwo Chrystusowe, potwierdzające synostwo Boże, jest świadectwem Ducha (Rzym. 8:9). To podobieństwo do charakteru Chrystusa jest „Chrystusem w was”, „nadzieją chwały”, a więc dowodem synostwa (Kol. 1:27; Rzym. 8:10). Bóg zapieczętował nas jako synów tym usposobieniem, Swym Duchem (2Kor. 1:22). Jeśli ktokolwiek posiada tę pieczęć, ma tym samym dowód, że jest synem Bożym. Synowie Boży, jak Jezus, mają być bez zarzutu, niewinni i nienaganni.