Epifaniczny tom 15 – rozdział 10 – str. 655
Duch Święty: jego świadectwo i odpowiedź na rzekome argumenty
oraz Bóg mówiący: Uczyńmy człowieka (1Moj. 1:26). W tym drugim wersecie Bóg niewątpliwie mówi do Logosa, przez którego stworzył wszystkie rzeczy (Jan 1:1-3; 1Kor. 8:6; Kol. 1:16). Zauważmy jednak, że w każdym z tych wersetów tylko Ojciec nazywany jest Bogiem, i to w kontraście do Syna, natomiast w każdym z nich Syn wspomniany jest w grece jako Narzędzie Ojca w stwarzaniu. Zatem Bóg, mówiący w 1Moj. 1:26 i zwracający się do kogoś innego niż On sam, proponuje, by On i ten ktoś, Logos, jako Jego Narzędzie, dokonali dzieła stworzenia – Ojciec jako jego Źródło, a Logos jako jego Narzędzie. W 1Moj. 1:2, jak już zauważyliśmy, słowo Duch Boży oznacza Boską moc działającą nad powierzchnią wód. Hebrajskie wyrażenie oddane w przekładzie A.V. jako Duch Boży bardzo dosłownie może być przetłumaczone duch [moc] Boży unosił się na powierzchni wód. Ponadto, nigdzie w tych wersetach nie jest stwierdzone, że Duch lub Duch Boży jest Bogiem. Samo wyrażenie Duch Boży dowodzi, że Duch nie jest Bogiem, lecz czymś, co należy do Boga, tak jak wyrażenie Syn Boży dowodzi, że Syn nie jest Bogiem, lecz osobą znajdującą się w synowskim pokrewieństwie z Bogiem. Nic w 1Moj. 1:2 nie wskazuje, że wspomniany tutaj Duch Boży jest osobą. Dokonane przez niego twórcze dzieło dowodzi, że jest on tutaj użyty w znaczeniu Boskiej mocy. Twierdzenie, że Duch jest osobą i że trójca jest nauczana w 1Moj. 1:2,26 nie jest egzegezą, lecz jej przeciwieństwem – wkładaniem myśli do tych wersetów, a nie wyprowadzaniem jej z nich. Trynitarze uważają jednak, że wersety te dowodzą jednego Boga w trzech osobach, ponieważ chodzi tutaj o trzy rzeczy. Chociaż zgadzamy się, że chodzi tutaj o trzy rzeczy, bardzo daleko jest od tego stwierdzenia do uznania, że te trzy rzeczy są trzema osobami w jednym Bogu, ponieważ jedna z nich jest rzeczą, duchem, mocą Boga, druga jest samym Bogiem, a trzecia – Synem Bożym, nie Bogiem.
Trynitarze utrzymują, że błogosławieństwo Aaronowe (4Moj. 6:24-26) uczy o trójcy, ponieważ są w nim wypowiedziane trzy błogosławieństwa. Na podstawie faktu, że dusza,