Epifaniczny tom 15 – rozdział 10 – str. 660

Duch Święty: jego świadectwo i odpowiedź na rzekome argumenty

niekoniecznie wynikałoby z tego, że upoważnienie od tych trzech oznacza ich równość. Brytyjscy ambasadorowie często bowiem mówią: „Mówię w imieniu króla, imperium brytyjskiego, premiera i parlamentu”, nie sugerując tym samym jakiejkolwiek ich równości. Podobnie zwycięski dowódca, proponując warunki kapitulacji, niekiedy powie: „Występuję w imieniu mojego kraju, rządu i wyższego dowództwa”, nie chcąc przez to powiedzieć, iż są one równe. Podobnie, często dokonywane są pewne rzeczy w imieniu męża, żony i dzieci, bez sugerowania ich równości. Jednak tłumaczenie, na którym oparta jest rzekoma równość tych trzech, jest nieprawidłowe, a więc nawet ten słaby argument okazuje się całkowicie bezpodstawny.

      Gdy dokonamy prawidłowego tłumaczenia, argument na temat trójcy i ducha jako osoby okazuje się bezpodstawny. W wyrażeniu chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego Jezus dawał ludowi Bożemu polecenie udzielania pomocy braciom w zanurzaniu w podobieństwo charakteru Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jednym ze znaczeń słowa imię jest bowiem charakter (Psalm 8:2; 22:23; 33:21; 111:9; Dz.Ap. 15:14,17; Obj. 2:17; 3:5; 13:16,17; 15:4; 16:9; 17:5; 22:4). Takie jest oczywiście znaczenie tego słowa tutaj, ponieważ wielką misją Kościoła jest budowanie braci na podobieństwo charakteru Boga, Chrystusa i Ducha Świętego (Efez. 4:11-13). Tak jak Syn rozwinął podobieństwo charakteru Boga, tak powinniśmy czynić i my, ponieważ Kościół ma rozwijać podobieństwo charakteru Boga, Chrystusa i Ducha. Ktoś może jednak zapytać, po co chrzcić braci w podobieństwo charakteru Ducha oprócz podobieństwa charakteru Ojca i Syna, jeśli ci trzej nie są trójcą, a Duch Święty nie jest osobą? Nasza odpowiedź jest następująca: Po pierwsze, werset ten wskazuje, że chodzi o trzy podobieństwa charakteru, a nie jedno. Nie mówi bowiem w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego, lecz w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. A więc jest pewna różnica, ponieważ Ojciec ma wspanialszy charakter niż Syn, a Syn ma wspanialszy charakter niż Duch Święty,

poprzednia stronanastępna strona