Epifaniczny tom 15 – rozdział 10 – str. 661
Duch Święty: jego świadectwo i odpowiedź na rzekome argumenty
który oczywiście oznacza tutaj Boskie usposobienie w Kościele. Określenie to nie oznacza tutaj bowiem Ducha Świętego jako usposobienia Ojca ani usposobienia Syna, ponieważ mieszczą się one w wyrażeniu imię Ojca i Syna. Dotyczy ono zatem usposobienia Ducha Świętego istniejącego w wiernych, ponieważ ich charakter, usposobienie, choć podobny do Boskiego i Chrystusowego, jest niższy od Ich charakterów. Powinniśmy pamiętać, że poza chrztem w Boga i Chrystusa jesteśmy chrzczeni w Kościół (1Kor. 12:13; Rzym. 6:3-5; Kol. 3:3; Jana 17:21; 1 i 2Tes. 1:1). To wielkie posłannictwo między innymi zobowiązuje nas zatem do pomocy braciom w dostosowaniu ich charakterów do charakteru Boga, charakteru Chrystusa oraz charakteru wiernych świętych, co dowodzi, że doktryna trójcy nie znajduje potwierdzenia w tym wersecie i że Duch Święty nie jest osobą.
Trynitarze używają następującego wywodu, by dowieść, że rzekomo Duch Święty jest osobą. Jako swe główne założenie stwierdzają, że cokolwiek przejawia umysłowość, uczuciowość i wolę jest osobą. Jako swe drugie założenie przedstawiają co następuje: Duch Święty przejawia umysłowość (1 Kor. 2:10-13), uczuciowość (Rzym. 14:17) oraz wolę (1Kor. 12:1). Następnie wyciągają wniosek: Duch Święty jest osobą. Odrzucamy główne założenie, które – by było prawdziwe – musiałoby uwzględniać wszystko, co przejawia umysłowość, uczuciowość i wolę, co nie jest prawdą, ponieważ nie tylko osoby przejawiają umysłowość, uczuciowość i wolę, lecz przejawiają je także usposobienia. Nie wynika z tego więc, że ponieważ Duch Święty przejawia umysłowość, uczuciowość i wolę, jest on osobą. Jak wielokrotnie dowiedliśmy powyżej, Duch Święty to Boskie usposobienie w Nim samym oraz we wszystkich tych, którzy są podobni do Niego w usposobieniu. Skoro zatem usposobienie przejawia umysłowość, uczuciowość i wolę, a Duch Święty jest świętym usposobieniem, wynika z tego, że Duch Święty nie jest osobą, ponieważ osoba i jej usposobienie to nie to samo. Zatem o tych dwóch rzeczach nie można twierdzić,