Epifaniczny tom 15 – rozdział 11 – str. 668
Różne Boskie Przymierza
Kapłana, Proroka i Króla wobec Ciała Nasienia nie zobowiązują tego Ciała, lecz jego członkowie mają przywilej korzystania z błogosławieństw, jakie On może sprowadzić dla nich. Podobnie do Starego Przymierza Zakonu były dodane urzędy pośrednika, kapłaństwa, proroków i królów z odpowiednimi funkcjami, które nie były częściami przymierza zobowiązującymi ludzi do wykonywania obowiązków tych urzędów, ponieważ w rzeczywistości nie były one częściami umowy między Bogiem a Izraelem, a jedynie zarządzeniami, które miały dopomóc w korzystnym działaniu tego przymierza na rzecz Boga i ludzi. Z tego właśnie powodu wiele antytypów związanych z zarysami towarzyszącymi Przymierzu Zakonu należy do Wieku Ewangelii, tj. do Chrystusa i Kościoła, chociaż te zarysy Przymierza Zakonu, które zobowiązywały lud, są typem zarysów Nowego Przymierza, należących do Wieku Tysiąclecia. Te same zjawiska występują w niektórych zarysach towarzyszących Nowemu Przymierzu, tj. są to urzędy Pośrednika, Najwyższego Kapłana, Proroka, Króla i Sędziego, nie jako zobowiązujące ludzi do jakichkolwiek obowiązków, lecz po to, by przymierze to działało korzystnie na rzecz Boga i ich samych. Zasada zarysów dodanych do przymierza, które nie zobowiązują ludzi objętych odnośnymi przymierzami (lecz przez inne przymierza zobowiązują tych, którzy pełnią w nich urzędy) i które są przywilejem dla podlegających temu przymierzu, do wykorzystania w celu zapewnienia im błogosławieństw przymierzy musi być zapamiętana; w przeciwnym razie na pewno powstanie zamieszanie co do odnośnych przymierzy. Na przykład, jeśli klasa Chrystusa jako Pośrednik dodany do Nowego Przymierza, zostanie uznana za jemu podległą, zamiast za administratorów jego postanowień dla błogosławienia ludzi z powodu związku klasy Chrystusa z Przymierzem Potwierdzonym Przysięgą oraz ich poświęceniem, powstanie zamieszanie co do czasu działania Nowego Przymierza. W E 6, str. 667-728 [TP ’35, 54-61, 68-76] można znaleźć 21 biblijnych dowodów na to, że klasa Chrystusa nie jest pod Nowym Przymierzem.
Jako kilka przykładów jednostronnego przymierza – przymierza zobowiązującego tylko jedną stronę, tj. bezwarunkowej obietnicy lub obietnic – możemy przytoczyć: Boskie przymierze z Noem,