Epifaniczny tom 15 – rozdział 11 – str. 691

Różne Boskie Przymierza

wszystkich narodów, rodzin i rodzajów ziemi, i drugie, które będzie udziałem Chrystusa, Głowy i Ciała: abyśmy obietnicę wzięli przez wiarę]. Bracia, po ludzku mówię [przedstawiam rzeczy w naturalny sposób, tak bym był lepiej zrozumiany]; prze­cież i ludzkiego przymierza potwierdzonego [postanowionego, działającego] nikt nie łamie ani do niego niczego nie dodaje [Apostoł Paweł podaje tutaj bardzo logiczny argument, dowo­dząc, że nawet przymierze ludzi pozostaje niewzruszone po tym, jak zostało potwierdzone, ratyfikowane. Żaden człowiek nie bę­dzie unieważniał ani niczego dodawał do takiego przymierza]. Lecz Abrahamowi uczynione są obietnice i nasieniu jego; nie mówi: I nasieniom jego, jako o wielu, ale jako o jednym: I na­sieniu twemu, którym jest Chrystus [widzimy więc, że nasie­niem jest Jezus, Głowa, oraz Kościół, Jego Ciało, Chrystus]. To te­dy mówię, iż przymierza przedtem od Boga potwierdzonego w Chrystusie, Zakon, który po czterystu i po trzydziestu latach nastał, nie znosi, aby miał zepsuć obietnicę Bożą [Przymierze Zakonu nie mogło zniszczyć tego przymierza, zawartego z nasie­niem]. Albowiem jeśli z Zakonu jest dziedzictwo, już nie jest z obietnicy; lecz Abrahamowi przez obietnicę dał je Bóg [i dla­tego jest to bezwarunkowa obietnica złożona nasieniu; tylko ci są nasieniem, którzy wiernie, aż do końca, dochowują ślubów po­święcenia, by być martwym dla siebie i świata, a żywym dla Bo­ga. Ci więc są nasieniem, o którym jest mowa w obietnicy, jaką Bóg złożył Abrahamowi, tutaj reprezentującemu Boga, ojca Chry­stusa, Głowy i Ciała, i ta obietnica obowiązuje]. A jeśliście wy Chrystusowi [jeśli należycie do Chrystusa] tedyście nasieniem Abrahamowym [nasieniem obietnicy], a według obietnicy [obiet­nicy, że jako pierwsi otrzymają wszelką niezbędną pomoc, by stać się więcej niż zwycięzcami: najpierw Głowa, Jezus, a następ­nie Kościół; następnie, że według obietnicy będą błogosławić wszystkie rodziny, narody i rodzaje ziemi; są Oni tego dziedzica­mi, a więc i dziedzicami wspaniałej obietnicy, jaką złożył Bóg: Chrystusowi i Kościołowi – nieśmiertelność i nieskazitelność, ja­ko nasieniu obietnicy, a światu ludzkości – szansę uzyskania ziemskiego dziedzictwa, restytucji do obrazu Bożego,

poprzednia stronanastępna strona