Epifaniczny tom 15 – rozdział 11 – str. 714
Różne Boskie Przymierza
w którym pośredniczenie Mojżesza trwało od czasu usługi paschalnej w Egipcie aż do chwili, gdy Mojżesz wstąpił na górę Pisga i zniknął z oczu Izraela. Przejdą oni ze śmierci do życia. Ci, którzy kiedyś byli martwi w upadkach i grzechach, otrzymają życie wieczne – dla Maluczkiego Stadka nieśmiertelność i nieskazitelność. Wielka Kompania oraz Starożytni i Młodociani Godni także będą uczestniczyć w tej obietnicy, jak wyjaśniliśmy to w innych miejscach – Wielka Kompania otrzyma nieskazitelność, lecz nie otrzyma nieśmiertelności, natomiast Starożytni i Młodociani Godni – gdy dostąpią zmiany natury pod koniec Tysiąclecia – także otrzymają naturę nieskazitelną, lecz nie nieśmiertelną. Dokładnego rodzaju tej natury jednak nie znamy. Pismo Święte najwyraźniej tego nam nie objawiło.
Kolejny tego dowód znajdujemy w 1Jana 5:12: „Kto ma Syna, ma żywot; kto nie ma Syna Bożego, nie ma żywota”. Jest to podobne do zbadanego już wersetu Jana 3:36. Nikt nie może uzyskać życia i nikt nigdy nie uzyskał życia bez Syna jako swego Zbawiciela. Ci, którzy nie mają Syna, nie otrzymują życia. Nigdy nie otrzymają życia – czy to w obecnym Wieku, czy w Wieku Tysiąclecia, jeśli nie podporządkują się wskazówkom Słowa Bożego i nie przyjdą do Syna, by otrzymać od Niego pomoc i zbawienie.
Pragniemy teraz zająć się celowością tego, co poprzedza Przymierze Sary. Celem usprawiedliwienia z wiary jest przyznanie nasieniu wszystkich błogosławieństw Nowego Przymierza przez wiarę. Cytujemy w tym względzie Żyd. 10:14-18: „Albowiem jedną ofiarą [nasz Pan] doskonałymi uczynił [usprawiedliwił w sposób ożywiony] na wieki tych, którzy są uświęceni [Kościół]. A świadczy nam to i sam Duch święty; albowiem powiedziawszy pierwej: to jest przymierze, które postanowię z nimi po onych dniach [po zakończeniu Wieku Ewangelii], mówi Pan: Dam prawa moje do serca ich [Bóg wpisze w ich serca prawa sprawiedliwości (miłości obowiązkowej) i miłości bezinteresownej], a na myślach ich napiszę je [by posiadali pełną wiedzę prawdy na ten temat]. A grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcej. A gdzie jest odpuszczenie ich, już więcej ofiary nie potrzeba za grzech [nikt z rodzaju Adama nie dostaje drugiej szansy.