Epifaniczny tom 15 – rozdział 11 – str. 722
Różne Boskie Przymierza
Bóg udzielił następującej warunkowej obietnicy: udzieli Izraelowi wiecznego życia, jeżeli ten będzie posłuszny Jego prawu. Streszczenie tego prawa podane jest w Dziesięciu Przykazaniach oraz przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, gdy mówi: „Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej, i ze wszystkiej siły twojej, a bliźniego twego, jak samego siebie”. Taki jest Zakon i Prorocy, a sam Jezus jest w tym naszym autorytetem. Wykonanie tego wymagało od Izraela siły doskonałego człowieka. Nie zastanawiając się, Izrael złożył obietnicę, nie zdając sobie sprawy z głębi jej znaczenia, a jako upadły i posiadający jedynie resztki Boskiego obrazu w sobie, nie mógł dotrzymać tego przymierza, lecz stale je gwałcił i ciągle był karany, jak wskazaliśmy na to powyżej. Bóg trzymał ich w niewoli babilońskiej, a gdy ich przywrócił, tylko część z nich – ta wierząca – powróciła do ziemi i właśnie nimi zajmował się Bóg. Przymierze Zakonu zakończyło się dla wszystkich Żydów, którzy przyszli do Chrystusa. Jest to wyraźnie nauczane we wszystkich z poniższych wersetów: Kol. 2:14; Efez. 2:15,16; Rzym. 10:4; 2Kor. 3:14, wg Diaglotta; Rzym. 7:1-4; Łuk. 16:16. Przymierze Zakonu oczywiście nigdy nie obejmowało pogan. Dlatego nie można mówić, by dla nich miało początek lub koniec. W czasie Wieku Ewangelii Przymierze Zakonu znajduje się w procesie zamykania się dla tych Żydów, którzy nie przyszli do Chrystusa, ale całkowicie jeszcze się nie skończyło. Typ instytucjonalny, jakim jest Przymierze Zakonu, musi obowiązywać poddanych mu, dopóki nie nastanie antytyp. Zatem niektóre zarysy Przymierza Zakonu przeminęły dla Żydów, którzy nie przyszli do Chrystusa – jego kapłani, ofiary, świątynia, cykle jubileuszowe, jubileusze, Dzień Pojednania, baranek paschalny itd., ponieważ nastały ich antytypy, a typ przemija, gdy wchodzi jego antytyp. Są jednak pewne zarysy Zakonu, które jeszcze nie wypełniły się antytypicznie, a więc obowiązują tych Żydów, którzy nie przyszli do Chrystusa, np. obrzezanie (Gal. 5:3), Dziesięć Przykazań, łącznie z sabatem, czyste i nieczyste pokarmy itp. Gdyby Przymierze Zakonu nie obowiązywało takich Żydów,