Epifaniczny tom 15 – rozdział 11 – str. 728
Różne Boskie Przymierza
będzie musiał przyjąć Chrystusa i przyłączyć się do ziemskiej klasy Królestwa. Plan Boga wobec człowieka dobiegnie końca dopiero wtedy, gdy zniszczony zostanie wszelki grzech i wszyscy świadomi grzesznicy.
Cały rodzaj ludzki odniesie pewne korzyści z Nowego Przymierza – bez względu na to, czy przyjmą Chrystusa – ponieważ wszyscy zostaną wzbudzeni z grobu i doprowadzeni do poznania prawdy (1Tym. 2:3-6). Pismo Święte mówi nam, że tak jak przez upadek jednego człowieka na wszystkich spadło potępienie, tak przez posłuszeństwo jednego człowieka na wszystkich przychodzi dar ku usprawiedliwieniu życia (Rzym. 5:12,18). Z powodu zastosowania ofiarniczej zasługi Chrystusa za wszystkich ludzi sprawiedliwe będzie dla Boga wzbudzenie świata ze śmierci i udzielenie wszystkim sposobności uzyskania usprawiedliwienia do doskonałego życia. Ten dar Boga przez Chrystusa gwarantuje wieczne życie tylko na szczególnych warunkach. Chcemy zatem powiedzieć, że korzyści Nowego Przymierza będą miały zastosowanie do wszystkich w ograniczonym znaczeniu. Gdyby Bóg przewidział, że nikt nie przyjmie tego układu, fakt ten niewątpliwie zmieniłby Jego plan. Przy wprowadzeniu nowego Wieku wszystkie długi ludzkości zostaną unieważnione przez Boską sprawiedliwość, a rodzaj ludzki zostanie przekazany Pośrednikowi. Gdyby bowiem pozostał pod Boską sprawiedliwością, natychmiast zostałby ponownie potępiony z powodu niezdolności do doskonałego postępowania. Dlatego Ojciec nie będzie zwracał uwagi na grzeszników. Przez tysiąc lat zostaną oni pozostawieni pod miłosiernymi postanowieniami Nowego Przymierza. Ci, którzy posłusznie zrobią wszystko to, na co będzie ich stać, otrzymają wszystkie błogosławieństwa Królestwa. Natomiast ci, którzy w tych warunkach nie staną się posłuszni, pójdą na wtórą śmierć w wieku 100 lat, jako przeklęci grzesznicy z Izaj. 65:20. Jedynymi, którzy w dyspensacji Ewangelii mogą popełnić grzech na śmierć (1Jana 5:16), bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu (Mat. 12:31,32), są ci, którzy zostali oświeceni przez Ducha Świętego. Św. Paweł mówi: „Albowiem niemożliwe jest, aby ci, którzy byli raz oświeceni, i skosztowali daru niebieskiego, i uczestnikami się stali Ducha Świętego,