Epifaniczny tom 15 – rozdział 11 – str. 730
Różne Boskie Przymierza
Wtedy w odniesieniu do świata prawdą stanie się to, co teraz dotyczy Kościoła: Jeśli świadomie i dobrowolnie będzie grzeszył przeciwko duchowi świętości, Duchowi Świętemu, karą będzie drugie potępienie – na wtórą śmierć, zniszczenie. Chociaż nasz Pan Jezus powiedział, że przebaczone będą wszelkie grzechy z wyjątkiem bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętemu, faryzeusze – do których adresowane były te słowa – nie mogli w pełni popełnić tego grzechu, ponieważ nie posiadali pełni wiedzy (Mat. 12:31,32; Dz.Ap. 3:17). Mogli jednak tak zatwardzić swe serca, że nie zreformują ich nawet korzystne wpływy Królestwa (Mat. 23:33).
Gdy Bóg uzna zaspokojenie sprawiedliwości i skreśli dług grzesznej ludzkości, nie będzie to znaczyło, że jedynie przeniósł ten dług na Jezusa, który będzie nim obciążał ludzi. Nasz Pan nie będzie obciążał ludzkości rzeczami, o których zapomniał Ojciec. Wprost przeciwnie, jako Przedstawiciel Ojca, Pan Jezus chętnie udzieli ludziom korzyści z tego przebaczenia, utrzymując ich jedynie z dala od Ojca przez okres ich niedoskonałości, stojąc pośrodku jako Pośrednik, by każdemu chętnemu z ludzkości dać czas na reformę, rozwinięcie charakteru itp., usuwając kamienne serca i udzielając serc mięsistych. Pan mówi przez proroka: „Miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej”. Apostoł Paweł zwraca uwagę na to oświadczenie. Podkreśla, że nie było tak pod Przymierzem Zakonu, lecz że grzechy pozostawały. Chociaż co roku nowe pojednanie było dokonywane na rzecz Izraela, jednak niższe ofiary nie mogły zgładzić grzechu (Żyd. 10:1-4; Jer. 31:31-34; Ezech. 36:25-29). Gdy rodzaj ludzki stanie się częścią Izraela, obietnice złożone Żydom będą stosować się także do pogan.
Pismo mówi nam, że „z Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pańskie z Jeruzalemu” (Izaj. 2:3; Mich. 4:2). Gdy zostanie ustanowione Królestwo, Starożytni Godni będą postanowieni „książętami po wszystkiej ziemi” (Psalm 45:17). Za swych towarzyszy będą mieć Młodocianych Godnych. Układ ten najpierw i przede wszystkim przemówi do Żydów, którzy w naturalny sposób będą pierwszymi, jacy wejdą pod nowe zarządzenia. Nie możemy powiedzieć, że uczynią to wszyscy Żydzi, lecz uczyni to przynajmniej znacząca ich liczba.