Epifaniczny tom 15 – rozdział 2 – str. 117
Chrystus: jego wąska droga
wyrażały się słowami, prywatnie i publicznie, w sposób właściwy dla Boga i Chrystusa.
Do modlitwy skłaniały Go potrzeby Jego nowego stworzenia, szczególnie potrzeba wiedzy i siły do podejmowania kroków wąskiej drogi. Był zachęcany do niej szczodrością Ojca wobec Niego. Zaproszenia Boga, by przystępował do Tronu Łaski, miały wielki wpływ na Jego zbliżanie się z prośbą o pomoc w czasie potrzeby. Także liczne obietnice Boga, zawarte szczególnie w Psalmach i Prorokach, a zwłaszcza w księdze Izajasza, ośmielały Go do powoływania się – w modlitwie pełnej wiary – na te obietnice jako należące do Niego. Gotowość Boga do wysłuchiwania Go była wielką zachętą do wylewania potrzeb i pragnień serca przed Niebiańskim Ojcem. Postęp na wąskiej drodze, a wraz z tym postępem odpowiedzi na Jego modlitwy, stale rosnące w liczbę, były kolejnymi zachętami do składania próśb przed Bogiem. Jego poczucie jedności z Bogiem w duchu znacząco wpływało na prośby do Boga wszelkiej łaski i dobroci. Jezus miał więc liczne zachęty do przystępowania do Boga w modlitwie. Głównym tematem Jego próśb dla Siebie z pewnością były te zawarte w Modlitwie Pańskiej, z wyjątkiem piątej: „Odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Powodem jej pominięcia było to, iż nie było w Nim żadnego grzechu, o odpuszczenie którego mógłby prosić. W pierwszej prośbie: „Święć się imię twoje” modlił się o to, by On i wierni mogli uczynić swe powołanie i wybór pewnymi, ponieważ czyniąc to, poświęcają, przynoszą chwałę imieniu Boga we wszystkich siedmiu znaczeniach słowa imię. W drugiej prośbie modlił się o ustanowienie Królestwa w jego dwóch fazach, o każdą z dwóch klas należących do każdej fazy, by posłusznym udzielić restytucji. W trzeciej prośbie modlił się, by w Wiekach Chwały po Tysiącleciu ostatecznie mogła być ustanowiona wieczna sprawiedliwość. W tych trzech prośbach modlił się zatem, by plan Boży mógł być skutecznie realizowany w jego wszystkich częściach. W czwartej prośbie prosił Boga o zapewnienie Mu prawdy