Epifaniczny tom 15 – rozdział 2 – str. 134
Chrystus: jego wąska droga
W Swym człowieczeństwie wytrwał bez grzechu aż do śmierci, chociaż po zniesieniu tych prób nie mogło ono zachować życia. Było ono ofiarą, która w swej bezgrzeszności została złożona na śmierć przez Kapłana, nowe stworzenie Chrystusa. Jakże nadludzka była wytrzymałość Jego nowego stworzenia! Jakże bezgrzesznie ludzka była wytrzymałość Jego człowieczeństwa! Z podziwem patrzymy wszyscy na siłę Jego charakteru jako istoty ludzkiej oraz jako nowego stworzenia. To, że Jego człowieczeństwo zniosło wszystkie cierpienia, a mimo to zachowało swą bezgrzeszność w doskonałej ludzkiej miłości obowiązkowej i bezinteresownej, jest szczytem ludzkiej chwały i wzniosłości. To, że Jego nowe stworzenie zniosło wszystkie cierpienia i zachowało nie tylko bezgrzeszność, lecz także doskonałą Boską miłość obowiązkową i bezinteresowną, jest szczytem Boskiej chwały i wzniosłości nowego stworzenia. Godzien jest Baranek, który był zabity! O, umiłowani bracia, spoglądajmy na Niego, byśmy nie ulegli znużeniu i nie osłabli w naszym umyśle. Spoglądajmy na Baranka Bożego, który gładzi grzech świata! Spoglądajmy też na Chrystusa na Jego wąskiej drodze, byśmy mogli naśladować Go na naszej wąskiej drodze, podejmując siedem rodzajów kroków, które stanowią kroczenie wąską drogą za Nim, naszym Przewodnikiem. Jeśli kiedykolwiek odczuwamy chęć zwolnienia tempa albo całkowitego zaprzestania ich podejmowania, dla zachęty pomyślmy o Nim, jak w wierności i doskonałości podejmował wszystkie siedem rodzajów kroków wąskiej drogi: zapieranie się siebie i świata, studiowanie Słowa Bożego, głoszenie Słowa Bożego, praktykowanie Słowa Bożego, czuwanie zgodnie ze Słowem Bożym, modlitwę zgodnie ze Słowem Bożym oraz znoszenie zła z powodu wierności Słowu Bożemu i w harmonii z nim. Gdy będziemy to czynić, a także naśladować Go w tych samych siedmiu krokach wąskiej drogi, zwyciężymy, tak jak i On zwyciężył.