Epifaniczny tom 15 – rozdział 2 – str. 48
Chrystus: jego wąska droga
kroczącymi Jego śladami (1Piotra 2:21). Naprawdę wąska i trudna była droga, którą podążał, wypełniając Swoje poświęcenie. Nawet pobieżna lektura Biblii, szczególnie Ewangelii, daje wrażenie, że Jego droga od chwili chrztu była pełna trudności. Poddała ona najwyższej próbie nie tylko Jego doskonałe władze jako doskonałego człowieka, lecz także Jego doskonałe władze jako nowego stworzenia. Rozważmy zatem Chrystusa jako Podróżnego podążającego wąską drogą.
Jego bieg tą drogą był zapoczątkowany serią czynów, z których dwa były Jego własnymi, a trzy – czynami Jego Niebiańskiego Ojca. Dwa odpowiednie czyny należące do Niego to poświęcenie i okazanie tego poświęcenia, natomiast trzy czyny należące do Boga to skłonienie Jezusa do poświęcenia, spłodzenie Go z Ducha oraz namaszczenie Go. Rozważymy kolejno każdy z tych aktów. Poświęcenie było pierwszym krokiem wstąpienia na wąską drogę przez Jezusa – było bramą prowadzącą do tej drogi. Wejście na wąską drogę było dla Niego czymś trudnym, ponieważ mówiąc o tych wchodzących przez ciasną bramę, miał na myśli także samego siebie. A zatem Jego wchodzeniu przez tę bramę towarzyszyły srogie, ciężkie boje. Tak jak w naszym przypadku, Jego poświęcenie – wchodzenie przez ciasną bramę na wąską drogę – po pierwsze polegało na rezygnacji z własnej woli w odniesieniu do siebie i świata oraz rezygnacji z woli świata, a po drugie, na przyjęciu we wszystkim woli Ojca jako Swojej. Oznaczało to rezygnację z Jego wszystkich ludzkich praw wobec siebie i świata na rzecz Boga, w wyniku czego nie mógł już ich używać dla siebie ani świata. Prawa wobec samego siebie obejmowały: prawo do dobrej opinii o sobie, dobrej opinii u innych, do spokoju, wygód, niewinnych przyjemności, bezpieczeństwa, ukrywania niekorzystnych rzeczy, zdobywania i posiadania ludzkich dóbr, jedzenia i napoju, zdrowia i życia, samoobrony i agresywności wobec rzeczy szkodliwych. Natomiast prawa w świecie obejmowały: prawo do miłości do płci przeciwnej, małżeńskości, miłości ojcowskiej, synostwa, braterskości,