Epifaniczny tom 15 – rozdział 2 – str. 49
Chrystus: jego wąska droga
przyjaźni, miłości do domu i kraju ojczystego. Jego poświęcenie przede wszystkim było zgodą na nieużywanie żadnej z tych rzeczy według woli własnej lub świata. Dlatego zgodził się zapierać się siebie i świata, tj. zgodził się nie używać tych praw dla własnego zadowolenia, a także nie pozwolić światu wykorzystywać siebie do zadowalania świata. Gdyby Jego poświęcenie nie polegało na niczym innym, byłby martwy – martwy dla siebie i świata.
Lecz składało się ono jeszcze z innej rzeczy – przyjęcia woli Ojca jako Jego własnej we wszystkich sprawach, co czyniło Go żywym dla Boga. Jego poświęcenie składało się zatem z bycia martwym dla siebie i świata, a żywym dla Boga. Po rozważeniu tego, co wiązało się z pozostawaniem martwym dla siebie i świata, spójrzmy na to, co składa się na życie dla Boga. Oznacza to, że Jezus miał używać Swych ludzkich praw – dotyczących siebie i świata – wyłącznie dla Boga, korzystając z nich zgodnie z wolą Boga. Oznacza to, że miał ich używać lub nie używać zgodnie ze wskazówkami Boga. Bóg zalecił, by nie były używane dla zaspokajania samego siebie i świata, tj. miał On zapierać się siebie i świata w używaniu tych praw dla własnej satysfakcji, a miały być używane w taki sposób, jaki wskazywał Bóg w celu realizacji Boskich planów i zamierzeń. Zamiłowania do dobrej opinii o sobie samym oraz do dobrej opinii innych o Nim, a także zamiłowania do spokoju, wygód, przyjemności, bezpieczeństwa, skrytości, dóbr, jedzenia, napoju, zdrowia, życia, samoobrony, agresywności, rodziców, płci przeciwnej, żony, dzieci, braci, przyjaciół, domu i kraju – miał używać tylko w taki sposób, który sprzyjał realizacji Boskich planów i zamierzeń. Innymi słowy, miał oddać Bogu Swoją wolę, ze wszystkim tym, czym ona kierowała, w celu realizacji planów i zamierzeń Boga zgodnie z Jego wolą. Oznaczało to, że miał On oddać w służbie Bogu Swoje ciało, intelekt, uczucia, łaski, czas, siłę, zdrowie, życie, talenty, wiedzę, posiadłości, wpływ, pozycję, reputację itd. Oznaczało to również, że miał czynić te rzeczy w wyniku doskonałej wiary, męstwa