Epifaniczny tom 15 – rozdział 2 – str. 60
Chrystus: jego wąska droga
zadowolenia z siebie i szacunku dla siebie, i to z duchowych motywów i w duchowy sposób. Odrywał Swe zamiłowanie do dobrej opinii o sobie u ludzi i kierował je do dobrej opinii u Boga, z duchowych motywów i w duchowy sposób. Odrywał Swe zamiłowanie do odpoczynku, wygód, przyjemności itd. od ludzkiego odpoczynku, wygód, przyjemności itd., a kierował je do duchowego odpoczynku, wygód i przyjemności. Odrywał (z duchowych motywów i w duchowy sposób) Swe zamiłowanie do ludzkiego bezpieczeństwa, skrytości, przezorności, pokarmu, napoju, zdrowia, życia, samoobrony i agresywności, a kierował je do zamiłowania do duchowego bezpieczeństwa, skrytości, przezorności, jedzenia, napoju, zdrowia, życia, samoobrony i agresywności, z duchowych motywów i w duchowy sposób. Gdyby był tylko człowiekiem, nie mógłby kierować Swych uczuć na takie rzeczy duchowe, ponieważ brakowałoby Mu do tego duchowych zdolności. Spłodzenie z Ducha jednak to umożliwiło, ponieważ każdej z Jego władz udzieliło duchowej zdolności. W podobny sposób, przy pomocy tych samych siedmiu uczuć i łask religijnych, odrywał Swe uczucia społeczne od ludzkich obiektów i kierował je do odpowiednich obiektów duchowych. I tak, odrywał zamiłowanie do płci przeciwnej od ludzkiej płci przeciwnej, a kierował je do duchowej płci przeciwnej – przyszłego Kościoła, z którym pragnął być zaręczony i którego pragnął miłować z duchowych motywów i w duchowy sposób. Tak samo odrywał zamiłowanie do ewentualnej ludzkiej żony, być może Marii z Betanii, a kierował je do Kościoła jako Swej przyszłej małżonki, z duchowych motywów i w duchowy sposób. Podobnie, przy pomocy tych siedmiu uczuć i łask religijnych, odrywał zamiłowanie od ziemskich rodziców, braci, dzieci, przyjaciół, domu i kraju, a kierował je do Boga jako Swego Niebiańskiego Ojca, Przymierza Sary jako Swej niebiańskiej matki, do Swych bliskich naśladowców jako braci, do klasy restytucyjnej jako dzieci, do innych naśladowców jako Swych przyjaciół, niebiańskiego ciała zmartwychwstania jako Swego niebiańskiego domu oraz prawdy i jej ducha jako Swej niebiańskiej ojczyzny.