Epifaniczny tom 15 – rozdział 2 – str. 89
Chrystus: jego wąska droga
Czy to nie wiara w Boski charakter i słowo pozwoliła Mu wejść w szpony śmierci i piekła z zapewnieniem zwycięstwa dla siebie, Kościoła i świata? Zaprawdę na całej wąskiej drodze demonstrował umysłową ocenę i poleganie serca na Bogu w Jego osobie, charakterze, słowie i dziele.
W Swoim Świętym Duchu używał łaski męstwa, wielkiej odwagi, której istotą jest nadzieja zwycięstwa. Napisano bowiem o Nim: „który dla wystawionej sobie radości podjął krzyż, wzgardziwszy hańbą”. Ta radość składała się z wielu elementów: (1) nadziei zadowolenia Niebiańskiego Ojca; (2) nadziei osobistego zwycięstwa nad wrogami, diabłem, światem i ciałem oraz stania się dziedzicem Boga i Boskiej natury; (3) nadziei nauczania, usprawiedliwiania, uświęcania i wyzwalania Kościoła, Wielkiej Kompanii, Starożytnych i Młodocianych Godnych, jako czterech wybranych klas; (4) nadziei udzielenia światu restytucji; (5) nadziei usunięcia wszelkiego zła i tych, którzy nie zechcą odłączyć się od zła; (6) nadziei przekazania Bogu rodzaju ludzkiego, na wieki uwolnionego od zła i utwierdzonego w dobru; (7) nadziei stania się wraz z Kościołem Boskim Narzędziem i Namiestnikiem w realizacji wszystkich Boskich zamierzeń w Wiekach Chwały po Tysiącleciu. Tych siedem rodzajów nadziei skutecznie pobudzało Go do prowadzenia i dokończenia dzieła na ziemi, jakie zlecił Mu Bóg, do stawiania czoła wszelkiego rodzaju trudnościom, pokonywania wszelkiego rodzaju opozycji i przezwyciężania wszelkiego rodzaju przeszkód. Umożliwiły Mu one bojowanie dobrego boju wiary z grzechem, błędem, (naturalnym) samolubstwem i światowością, które zręcznie były wykorzystywane przeciwko Niemu przez diabła, świat i ciało. Dodawały Mu one odwagi do wychodzenia bez szwanku ze wszystkich prób i pokus. Czyniły Go spokojnym wśród największej opozycji, niebezpieczeństw, bólu, niesławy i odrzucenia. Ostatecznie umożliwiły Mu zniesienie samego krzyża i śmierci. W Swym Świętym Duchu używał samokontroli do takiego stopnia, że niezależnie od czynników zewnętrznych