Epifaniczny tom 15 – rozdział 3 – str. 160
Chrystus: jego cierpienia
Kilka słów na temat rezultatów Jego cierpień. Pierwszym był ich wpływ na Niego samego, który był dwojaki. Po pierwsze, wprowadziły one Jego człowieczeństwo w stan, w którym nie potrzebował go już dla własnego użytku, co uczyniło je wartością dostępną do odkupienia Adama i jego rodzaju. Jego cierpienia bowiem, prowadzące do Jego śmierci jako doskonałej istoty ludzkiej, uczyniły jej zasługę całkowicie wystarczającą do odkupienia Adama i rodzaju ludzkiego w nim. Po drugie, rozwinęły one w Nim pewne łaski, których udoskonalenie w Boskich stworzeniach jest nieodłącznie związane z cierpieniami. Wszystkie Jego łaski uzyskały swą doskonałość przez cierpienia (Psalm 45:9). Łaski, których rozwojowi szczególnie muszą towarzyszyć cierpienia, to: wiara, współczucie, miłosierdzie, cierpliwość i wierność (Żyd. 2:10, 17, 18; 4:15; 5:7-9; 1Piotra 1:7). Łaski te, wraz z pozostałymi wyższymi łaskami pierwszorzędnymi, szczególnie uzdalniają Go do służby na rzecz wybranych i niewybranych, a także upadłych aniołów. Widzimy więc, że Jego cierpienia ukształtowały Go do przyszłego dzieła, zaszczytu, urzędu i dziedzictwa. Pozostałe skutki Jego cierpień były na rzecz innych: Bóg uzyskał w Nim, właśnie w ten sposób i z ich powodu, kompetentnego Namiestnika, Kościół – kompetentną Głowę itd., pozostałe wybrane klasy – kompetentnego Wodza itd., świat i upadli aniołowie – kompetentnego Odkupiciela. Ostatecznym rezultatem będzie skuteczne realizowanie przez Niego Boskich planów i zamierzeń, nie tylko dla aniołów i potomków Adama, lecz także dla nowych rzędów istot, jakie Bóg zamierza doprowadzić do doskonałości na planetach wszechświatów, czego dokona przez Chrystusa. Będzie to Jego wiecznym dziełem, w którym będą mieli przywilej uczestniczyć wybrani – z rodziny ludzkiej i spośród aniołów. Nieskończenie owocne okażą się zatem cierpienia Jezusa, ku chwale Boga i dla błogosławienia innych. Wychwalajmy Boga, źródło tych cudów, oraz Jezusa, ich Wykonawcę (Obj. 5:12, 13). Ufajmy, miłujmy i bądźmy Im posłuszni za te cuda w ramach naszej rozumnej służby!