Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 163
Chrystus: jego okup
okupu w Boskim planie niemożliwe jest zrozumienie ogólnych ani szczegółowych elementów Boskiego planu, który obejmuje rozległe, złożone, a mimo to harmonijne, logiczne i rozsądne zarysy ogólne i szczegółowe.
Naszym obecnym celem jest dość szczegółowe omówienie tematu okupu. W książce Biblia ograniczyliśmy omówienie okupu jako równoważnej ceny do jego istoty i celu, by udowodnić, że Biblia jest Boskim objawieniem. Tutaj podamy więcej szczegółów na ten temat. Przede wszystkim zwracamy uwagę na to, co poprzedza okup. Biblia wskazuje, że tym, co go poprzedza, jest to, czym był ojciec Adam oraz skutki tego, co zrobił. Ojciec Adam, stworzony na obraz Boga na ludzkim poziomie, posiadał doskonałe ciało i życie oraz wszystkie prawa przynależne doskonałemu człowieczeństwu. Jako prawa do życia Bóg udzielił mu przywileju doskonałej ludzkiej egzystencji tak długo, jak długo będzie pozostawał w harmonii ze sprawiedliwością. Jako praw życiowych udzielił mu także przywileju prokreacji rodzaju z doskonałym życiem, przywileju doskonałych warunków klimatycznych, zdrowia, pożywienia, domu, powietrza itp.; przywileju panowania nad ziemią i wszystkim, co na niej jest, jako jej władca, a także przywileju doskonałej społeczności z Bogiem i człowiekiem. Ich utrzymanie zależne było od pewnego warunku – posłuszeństwa, ponieważ w relacji między Bogiem a Adamem obowiązywało przymierze (Ozeasz 6:7). Tak długo, jak długo Adam zachowywał swoją część tego przymierza, tak długo Bóg pozwalał mu korzystać z wszystkich praw udzielonych mu jako dar przy stworzeniu. Prawo do ludzkiego życia oraz jego prawa życiowe obejmowały zatem wszystkie te rzeczy, jakie Adam – doskonała istota ludzka – otrzymał przy stworzeniu jako warunkowe dary. Mógł je posiadać tak długo, jak długo pozostawał w harmonii z warunkiem, od którego zależało dalsze korzystanie z nich. Ojciec Adam nie wypełnił tego przymierza. Zlekceważył swego Wszechmogącego Przyjaciela i Dostarczyciela i zamiast Niego wolał swą żonę. Dlatego pogrążył się w grzechu i utracił swoje prawo do życia oraz swoje prawa życiowe dla samego siebie i ludzkości, której nie mógł oczywiście ich przekazać,