Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 166
Chrystus: jego okup
Jana 3:16 to kolejny stosowny werset: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny”. Takiej miłości nigdy nie okazał nikt inny i być może nigdy więcej nie okaże jej Bóg.
Po czwarte, istniała przyczyna sprawcza okupu – Boska moc, działająca poprzez Ducha Świętego w naszym drogim Odkupicielu. Stwierdzenie takie znajdujemy w Dz.Ap. 10:38: „Jezusa z Nazaretu pomazał Bóg Duchem Świętym i mocą”. Ta moc Boga, działająca w naszym drogim Zbawicielu, umożliwiła Mu złożenie życia jako ceny okupu (Żyd. 9:14), tak jak umożliwia Mu ona także kierowanie wszystkimi licznymi doniosłymi skutkami okupu.
Wreszcie, możemy zwrócić uwagę na zasługową przyczynę okupu. Było nią posłuszeństwo naszego Pana Jezusa. Złożenie okupu było możliwe dzięki posłusznemu i doskonałemu sercu, które słowami proroka mogło powiedzieć: „Abym czynił wolę twoją, Boże mój, pragnę, albowiem zakon twój jest w pośrodku wnętrzności moich”. W Rzym. 5:19 mamy tego świadectwo: „Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu się ich stało grzesznymi, tak przez posłuszeństwo jednego człowieka wielu się ich stanie sprawiedliwymi”. Tak więc święte posłuszeństwo naszego drogiego Odkupiciela, wiernie zachowane aż do śmierci, było zasługową przyczyną okupu, czyniąc go możliwym. To, co posłusznie złożył w śmierci, miało prawdziwą zasługę, która przez Jego śmierć została udostępniona ludzkości. Pokazaliśmy zatem, jakie według Pisma Świętego są przyczyny okupu: Boskie przymioty – Jego sprawiedliwość, mądrość, miłość i moc (każdy działający w inny sposób – sprawiedliwość Boga go wymagała, miłość pobudzała do niego, mądrość go zaplanowała, a Boska moc go wykonała), a także posłuszeństwo Jezusa jako zasługowa przyczyna.
Karnacja Jezusa poprzedza okup. Nikt z upadłego rodzaju Adama nie mógł być okupem, ponieważ będąc pod wyrokiem śmierci, nikt nie posiadał prawa do życia z towarzyszącymi mu prawami życiowymi. Podlegając skutkom umierania tego wyroku,