Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 184
Chrystus: jego okup
nie uważając jej za ciężar. Wprowadza to nas ponownie do stanu przyjaźni z Bogiem, w jakim znajdował się Adam, zanim zgrzeszył. Odwrócenie stanu odłączenia od Boga, sprowadzonego na nas przez Adama, dowodzi, że okup, którego zasługa w pełni to umożliwia, jest równoważną ceną, wyrównaniem długu i uwolnieniem dłużnika, usuwającym stan nieprzyjaźni.
(9) Dziewiąty fakt jest następujący: ofiara okupu Jezusa, usprawiedliwiająca nas, czyni nas przyjemnymi jako ofiary. Ponieważ Boska sprawiedliwość nie przyjmuje niedoskonałej ofiary, okup – usprawiedliwiający nas z niedoskonałości Adamowej – musi być równoważną ceną, by nas usprawiedliwić. Zasługa Jezusa – Jego całe człowieczeństwo z jego prawami – czyni nasze człowieczeństwo przed Bogiem dokładnie takim samym, jak człowieczeństwo Adama w jego doskonałości, poczytując nam wszystko to, co posiadał Adam: doskonałe człowieczeństwo, doskonałe życie, prawo do życia wraz z jego prawami życiowymi. Tak więc przez przypisanie nam Jego zasługi okupu poczytywane są nam wszystkie rzeczy przynależne ludzkiej doskonałości, co czyni nas odpowiednimi do ofiarowania się. Dowodzi tego Rzym. 12:1:„Proszę was tedy, bracia, przez litości Boże [przebaczenie grzechów i przypisanie sprawiedliwości Chrystusa], abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną”. Świętą i przyjemną – te dwa terminy pokazują jakość naszej ofiary w Boskich oczach, a czyni ją taką zasługa okupu Chrystusa przyjęta w usprawiedliwieniu, tzn. czyni nas doskonałymi w sposób poczytany, tak jak Adam rzeczywiście był doskonały, i w ten sposób czyni nas jako ofiary z naszym Panem Jezusem Chrystusem godnymi przyjęcia przed Bogiem, który przyjmuje tylko doskonałą ofiarę – rzeczywiście lub w sposób poczytany.
(10) A teraz fakt dziesiąty: cały proces ofiarowania, przez jaki przechodzi nasze człowieczeństwo aż do śmierci, jest godny przyjęcia dla Ojca przez zasługę Jezusa. Niedoskonałe ofiary są obrzydliwością dla Boga (Przyp. 15:8; 21:27). Nasze codzienne ofiary muszą być doskonałe, by były godne przyjęcia w Jego oczach. Zasługa Jezusa czyni je takimi (1Piotra 2:5): „I wy jako żywe kamienie budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, ku ofiarowaniu