Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 187
Chrystus: jego okup
Niektórzy nauczają, że ceną okupu są cierpienia Jezusa, a nie On Sam. Nie może to być prawdą z kilku powodów: (1) Biblijne fakty uczą, że Jezus musiał być martwy, zanim Jego prawo do ludzkiego życia i towarzyszące mu prawa życiowe oraz On Sam jako istota ludzka mógł być dostępny jako cena nabycia użyta do kupna. Tak długo, jak długo On żył, cena nabycia nie była dostępna do dokonania aktu zakupu, ponieważ Jego życie było wówczas konieczne do Jego własnej egzystencji jako istoty ludzkiej. Dopiero przez Swą zupełną śmierć całkowicie ofiarował On równoważną cenę. Gdy powstał z martwych jako istota Boska, już nie ludzka – „umartwiony ciałem, a ożywiony duchem”, nie w ciele – nie potrzebował już Swego człowieczeństwa dla własnej egzystencji i dlatego stało się ono dostępne do dokonania aktu kupna. Jezus najpierw musiał całkowicie ofiarować na śmierć całe człowieczeństwo, tak by mógł dysponować nim w celu kupienia świata. Był w tym podobny do człowieka, który chce kupić dom, ale najpierw musi dysponować pieniędzmi, przy pomocy których może dokonać aktu zakupu. Gdy dysponuje już gotówką, może przystąpić do kupienia domu. (2) Uczą o tym nie tylko biblijne fakty, lecz także wersety Biblii. Gdy Jezus umarł, jako antytyp zakończenia ofiarowania cielca przez Aarona, wszedł ze Swą zasługą do nieba, jako antytyp Aarona wchodzącego do Świątnicy Najświętszej z krwią cielca. Gdy Aaron typicznie dokonywał zadośćuczynienia sprawiedliwości przez kropienie krwią cielca typicznej ubłagalni – będącej obrazem Boskiej sprawiedliwości – w typicznej Świątnicy Najświętszej, będącej obrazem nieba, reprezentuje on Jezusa w niebie, który przy pomocy Swej ceny okupu kupuje nas z rąk Boskiej sprawiedliwości, ze stanu Adamowego zadłużenia i bankructwa (Żyd. 9:24; 2:17; 1Jana 2:1,2). Jezus nazwany jest naszą ubłagalnią (nie ubłaganiem, jak niewłaściwie oddaje to przekład A.V. [a także Biblia Gdańska – przypis tł.] w Rzym. 3:25) właśnie dlatego, że w ten sposób staje się On w niebie, nie na Kalwarii, naszą sprawiedliwością przed Bogiem (Rzym. 10:4; 1Kor. 1:30). Tak więc kupno odbyło się w niebie po śmierci Jezusa, co dowodzi,