Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 195
Chrystus: jego okup
Prawda obala wszystkie takie ataki – zarówno te ze strony niewierzących, jak i te ze strony błędnie wierzących. Przedstawiamy go w jego biblijnej dokładności i logice jako obalenie stanowiska niewierzących, jak i błędnie wierzących. Gdy jest on przedstawiony jako centrum Boskiego planu wieków, w oczywisty sposób obala ich ataki swą logiczną spójnością, sensownością, koniecznością i praktycznością. Jest logicznie spójny z każdego punktu widzenia, na przykład sam ze sobą, z wszystkimi wersetami i doktrynami Biblii, z Boskim charakterem, z dwoma ofiarami za grzech, z faktami oraz z celami Boskiego planu. Jest sensowny między innymi dlatego, że jest kompletnym antidotum na zło, jakie Adam sprowadził na siebie i swój rodzaj. Odpowiada na pytanie, dlaczego dozwolono na zło, a także harmonizuje wszystkie nauki Boskiego Słowa. Jest konieczny dlatego, że na Adamie i jego rodzaju ciąży grzech oraz wynikające z niego przekleństwo i śmierć. Jest praktyczny, ponieważ dokładnie odpowiada Adamowemu grzechowi, klątwie i śmierci jako środek je odwracający.
Pomijając bezpośrednie ataki niewierzących, a także pośrednie ataki właściwe systemowi rzymskokatolickiemu i większości tak zwanych protestanckich systemów ortodoksyjnych, zbijemy dwie teorie jako pośrednie ataki na okup: kalwińską teorię ograniczonego okupu jako jego pomniejszenie oraz uniwersalistyczną teorię uniwersalnego wiecznego zbawienia jako jego wyolbrzymienie. Przekonamy się, że prawda jest złotym środkiem między tymi dwoma systemami błędu na temat równoważnej ceny, która gwarantuje sprzyjającą szansę uzyskania wiecznego zbawienia zarówno dla wybranych, jak i niewybranych, lecz wieczne zbawienie zapewnia tylko tym z wybranych i niewybranych, którzy wiernie używają go w harmonii z ustalonymi przez Boga warunkami zbawienia. Kalwinizm naucza trzech wielkich błędów przeciwko okupowi: (1) Boska miłość dla celów zbawienia ograniczona jest do wybranych; (2) Chrystus umarł tylko za wybranych; oraz (3) Duch działa w celu zbawienia tylko w wybranych. Błądzi on także,