Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 197

Chrystus: jego okup

ilustruje zatem predestynację, natomiast późniejszy dobór sił zbrojnych jako jednostek ilustruje wybór.

      Jeśli chodzi o kalwinizm, ograniczający Boską miłość, okup Chrystusa i dzieło Ducha tylko do zbawienia wybranych, podamy dowody, że Boska miłość, okup Chrystusa i dzieło Ducha w celu zbawienia są przeznaczone dla całej rodziny ludzkiej: (1) Boska miłość i możliwość dla każdego w celu zbawienia; (2) śmierć Jezusa za każdego w celu zbawienia; oraz (3) dzieło Ducha dla każdego w celu zbawienia. Wiele wersetów potwierdza te trzy twierdzenia. Przyjrzyjmy się pokrótce głównym z nich w każdym z tych trzech punktów: (1) Boska miłość i możliwość dla każdego w celu zbawienia. Bóg tak umiłował świat, że dla jego zbawienia dał Swego Syna (Jan 3:16,17). Swą miłość do ludzkości okazuje przez oddanie Chrystusa, by umarł za niepobożnych (Rzym. 5:6-8). Jego miłość do świata sprawia, że postanawia zbawić wszystkich ludzi z Adamowego wyroku i doprowadzić ich do dokładnego poznania prawdy (1Tym. 2:4). Z powodu Swej miłości jest On zatem Zbawicielem wszystkich ludzi od tego wyroku (1Tym. 4:10). Jego miłość jest łaską Boga, która „się okazała, niosąc zbawienie wszystkim ludziom” (Tyt. 2:11; w cudzysłowie podaliśmy dosłowne tłumaczenie). Jego miłość do wszystkich w celu zbawienia wyraziła się w oddaniu Chrystusa, by umarł za rodzaj ludzki, jak czytamy w Tyt. 3:4: Okazała się dobroć i miłość Boga, naszego Zbawiciela, do człowieka. Te i liczne inne wersety z pewnością uczą o tym, że Bóg miłuje wszystkich ludzi w celu zbawienia i umożliwia je.

      (2) A teraz kilka wersetów dowodzących, że Chrystus umarł za wszystkich ludzi w celu zbawienia: Śmierć naszego Pana za cały ród grzeszników jest bardzo obrazowo i proroczo opisana w Izaj. 53:4-12. Jest On Barankiem Bożym, który gładzi grzech świata [grzech Adama, w którym udział ma cała ludzkość] (Jana 1:29). Jezus powiedział, że jeśli zostanie przybity do krzyża za grzech człowieka, pociągnie do Siebie wszystkich ludzi (Jan 12:32,33). Jak grzech i nieposłuszeństwo Adama

poprzednia stronanastępna strona