Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 202
Chrystus: jego okup
oraz (2) że stopniowo proces śmierci będzie w Tysiącleciu usuwany, a pod jego koniec proces i stan śmierci Adamowej przestanie istnieć (Oz. 13:14; 1 Kor. 15:55). To zwycięstwo nad śmiercią w obydwu znaczeniach odniesie klasa Chrystusa (1 Kor. 15:57) przy pomocy wszechogarniającej mocy zasługi okupu, która – po przedstawieniu Bogu na rzecz niewybranych – zdejmie z nich Adamowy wyrok i w ten sposób zwycięży, wyprowadzając z hadesu, grobu, tych z nich, którzy się tam znajdują. Zaoferowana światu zasługa, jako Chleb żywota (Jana 6:51), będzie podnosić do ludzkiej doskonałości tych, którzy przez wiarę i posłuszeństwo całkowicie ją sobie przyswoją], a Pan panujący [Jehowa] otrze łzy [smutek – skutek przekleństwa Adamowego] z każdego oblicza [Obj. 21:3-5; 22:1-3], i pohańbienie ludu swego odejmie ze wszystkiej ziemi [skończy się wówczas niepopularność, jaka obecnie towarzyszy wierności Panu]; bo Pan mówił. I rzekną dnia onego [w dniu Tysiąclecia]: Oto Bóg nasz ten jest; oczekiwaliśmy go i wybawi nas [Rzym. 8:19-22; Żyd. 9:28.29]. To jest Pan [Jehowa], któregośmy oczekiwali; weselić i radować się będziemy w zbawieniu jego [Izaj. 35:5-10]”. Fragment ten uczy o zniszczeniu każdego etapu przekleństwa Adamowego oraz udzieleniu restytucji wiernym z niewybranych na podstawie okupu. Obala on zatem kalwinizm.
Izaj. 45:22,23, porównany z 1Moj. 22:16-18 oraz Filip. 2:9-11, dowodzi, że w czasie Tysiąclecia wszyscy niewybrani, ci w stanie śmierci i ci poza nim, mają otrzymać zaproszenie do skorzystania z możliwości otrzymania życia: „Obejrzyjcie się na mnie, abyście zbawione były [przez przyswajanie sobie zasługi okupu – doskonałego człowieczeństwa Chrystusa, jego prawa do życia i jego praw życiowych] wszystkie kończyny ziemi [(Psalm 22:28-30) – wszyscy na ziemi usłyszą to wezwanie, a więc niewybrani, w odróżnieniu od wybranych, którzy otrzymują wezwanie ograniczone tylko do nich]; bom Ja Bóg, a nie ma żadnego więcej. Przysiągłem sam przez się [w Przymierzu Potwierdzonym Przysięgą z 1Moj. 22:16-18, które gwarantuje