Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 203
Chrystus: jego okup
zniszczenie przez nasienie wszystkich wrogów człowieka („Nasienie twoje posiądzie bramy nieprzyjaciół swoich”) – grzech, błąd, przekleństwo, proces śmierci, stan śmierci, smutek, wrogość opinii publicznej itp. – oraz błogosławienie wszystkich niewybranych sposobnościami restytucji („błogosławione będą w nasieniu twoim wszystkie narody ziemi”)]; wyszło z ust moich słowo sprawiedliwe [okup sprawia, że obietnica i wykonanie Przymierza Potwierdzonego Przysięgą jest rzeczą zgodną z Boską sprawiedliwością, ponieważ zaspokaja on sprawiedliwość za dług Adama, która musi być zaspokojona, zanim obietnice tego przymierza mogą być sprawiedliwie zrealizowane], które się nie wróci [próżne i niespełnione]: że się mi kłaniać będzie wszelkie kolano [w Filip. 2:7-9 okupowa ofiara Chrystusa podana jest jako powód wyniesienia Chrystusa i kłaniania się Jemu przez każde kolano (w. 9, 10). Nie oznacza to, że wszyscy będą zbawieni, chociaż wszyscy będą do tego zaproszeni. Oznacza to jednak, że przynajmniej przez pewien czas wszyscy poddadzą się Jemu w czasie Tysiąclecia] i przysięgać każdy język [lojalność, poświęcenie się Jemu jako Panu w Tysiącleciu. W przypadku niektórych nie będzie to trwało zbyt długo (Izaj. 26:9,10; 65:20)]”. Określenia tego fragmentu, porównane z Psalm 22:28-30; 1 Moj. 22:16-18 oraz Filip. 2:9-11, dowodzą, że dotyczy on Tysiąclecia i że wobec tego wszyscy niewybrani od czasów Adama do końca Tysiąclecia mają być błogosławieni przez nasienie Abrahama. Oznacza to, że niewybrani, którzy są w stanie śmierci, zostaną wówczas wyprowadzeni w celu skorzystania z tysiącletnich sposobności i błogosławieństw, gdyż okup gwarantuje taką ofertę wszystkim niewybranym potomkom Adama. Także i to stanowi obalenie kalwinizmu.
To samo potwierdzone jest u Jana 5:25-29: „Idzie godzina [nadchodząca godzina to Wiek Tysiąclecia, tak jak godziną, która jest teraz, jest Wiek Ewangelii (1Jana 2:18 – Wiek Ewangelii jest ostatnią godziną, Wiekiem drugiego świata)] i teraz jest [Wiek Ewangelii], gdy umarli [nie umarli w stanie śmierci