Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 204

Chrystus: jego okup

o których mowa w w. 29, lecz umarli, którzy znajdują się w procesie śmierci (Mat. 8:22; 2 Kor. 5:14). Obj. 20:13, w wyrażeniu „śmierć [proces śmierci] i piekło [hades – stan śmierci] wydały umarłych, którzy w nich byli”, jest jasnym przypadkiem użycia słowa umarli w obydwu znaczeniach, tak jak słowo śmierć jest w Biblii czasami użyte w jednym, czasa­mi w drugim, a czasami w obydwu tych znaczeniach] usłyszą [zrozumieją (Mar. 4:9)] głos [nauki] Syna Bożego, a którzy usłyszą [będą posłuszni. Słowo usłyszeć oczywiście nie ozna­cza tutaj przyjąć uchem zewnętrznym, tak samo jak nie ozna­cza ono tutaj zrozumieć, gdyż życia nie można uzyskać wy­łącznie przy pomocy któregoś z tych rodzajów słyszenia], żyć będą. Albowiem jak Ojciec ma żywot sam w sobie [nieśmiertelność, egzystencję niepodlegającą śmierci], tak dał [w obietnicy] i Synowi, aby miał [jako nagrodę za posłuszeń­stwo aż do śmierci] żywot w samym sobie [nieśmiertelność, nieodłączną cechę Boskiej natury, lecz niewystępującą w ja­kiejkolwiek innej naturze. Dlatego Syn, od chwili zmartwychwstania w Boskiej naturze, ani nie ma, ani nie potrzebuje już ludzkiej natury dla własnej egzystencji; posiada ją więc oraz jej prawo do życia i jego prawa życiowe jako wartość do wy­kupienia Adama i jego rodzaju]. I dał [Ojciec w Swej ofercie dla Niego, by oddał Siebie jako równoważną cenę] mu [Syno­wi] moc i sąd czynić [występować jako Wykonawca Boga, udzielając wybranym i niewybranym próby do życia]; bo jest Synem człowieczym [wybitnym Synem Adama, który jako ta­ki stał się ceną okupu i w ten sposób uzyskał prawo udziele­nia wszystkim próby do życia (1 Tym. 2:5,6)]”. W powyższych trzech wersetach Jezus pokazuje, w jaki sposób w Wieku Ewangelii i Tysiąclecia jest On Wykonawcą próby do życia dla tych, którzy nigdy nie znaleźli się w grobie.

      W następnym wersecie pokazuje to, czego dokona w cza­sie Tysiąclecia dla tych, którzy znaleźli się w stanie śmierci – zarówno sprawiedliwych, jak i niesprawiedliwych: „Nie dziwcie się temu [że w czasie Wieku Ewangelii i Tysiąclecia

poprzednia stronanastępna strona