Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 213
Chrystus: jego okup
a następnie pozostawienia go w jego wcześniejszym niedoskonałym stanie, lecz oznacza uwolnienie go od wszelkich skutków Adamowego procesu i stanu śmierci. Słowem, oznacza podniesienie go do doskonałości, bez względu na to, czy zastanie go w stanie czy w procesie śmierci. Z Boskiego punktu widzenia tylko bowiem to jest życiem, co jest doskonałe rzeczywiście lub w sposób poczytany (Jan 1:4; 3:36; 5:24,25; 1Jana 1:2; 5:11,12).
Werset 23 pokazuje, że są dwie klasy, które dostąpią tego podnoszenia do życia. Wielu nie dostrzega myśli wersetu 23. Rozumieją, że wyrażenie Chrystus pierwiastek oznacza zmartwychwstanie Jezusa, a wyrażenie ci, co są Chrystusowi podczas Jego przyjścia – zmartwychwstanie Kościoła. Utrzymują więc, że zmartwychwstanie świata opisane w wersetach 24-26 następuje po Tysiącleciu. Wykazaliśmy już, że gramatyczna budowa wersetu 24 dowodzi, że do końca Tysiąclecia zostanie osiągnięta pełna doskonałość zmartwychwstawania wszystkich klas zmartwychwstania, co obala pogląd, że zmartwychwstanie świata będzie miało miejsce po Tysiącleciu. Nie zgadzamy się z twierdzeniem niektórych, że wyrażenie Chrystus pierwiastek odnosi się do zmartwychwstania Jezusa, a wyrażenie ci, co są Chrystusowi podczas Jego przyjścia – do zmartwychwstania Kościoła. Dlaczego? Ponieważ w wersecie 23 Apostoł wyjaśnia, w jakim porządku wszyscy w Chrystusie będą ożywiani, tj. w dwóch różnych i niejednoczesnych grupach. Związek między wersetem 22 i 23 dowodzi więc, że czasownik czasu przyszłego – ożywieni będą – musi być przeniesiony z wersetu 22 także do wersetu 23 jako jego orzeczenie. Oczywistym jest, że trzeba dodać orzeczenie, ponieważ zdanie nie jest kompletne bez niego. Jeśli orzeczenia zostały pominięte, przy ich dodawaniu nie można kierować się kaprysem. Kontekst musi podpowiedzieć, o jakie orzeczenie chodzi. Na szczęście budowa wersetów 22, 23, a także tok myśli między nimi, są jasne i dowodzą, że czasownik czasu przyszłego – „ożywieni będą” – musi być dodany do wersetu 23 z wersetu 22. Jak stwierdziliśmy powyżej bowiem, w wersecie 23 Apostoł wyjaśnia, w jakiej kolejności