Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 218
Chrystus: jego okup
do dokładnej znajomości prawdy, lecz ani jednego słowa nie mówi o uniwersalnym zbawieniu do wiecznego życia.
Rzym. 11:26,27: „Wszystek Izrael będzie zbawiony”. Jak wskazuje kontekst, stwierdzenie to nie odnosi się do wiecznego uniwersalnego zbawienia, lecz do wyzwolenia całego Izraela ze stanu zaślepienia w Wieku Ewangelii oraz spod jego kary za grzechy przeciwko Zakonowi i Chrystusowi, a także z ich grzechów Adamowych i tych, które popełnili jako Żydzi.
Jan 12:32, 33 to kolejny fragment używany przez uniwersalistów na potwierdzenie powszechnego zbawienia do wiecznego życia, czego on nie naucza, choć przez swe odniesienie do okupu rzeczywiście sugeruje, że w wyniku śmierci i uwielbienia naszego Pana nie tylko wszyscy zostaną wyzwoleni spod Adamowego wyroku, lecz dodatkowo – przez pewne błogosławieństwa restytucji gwarantowane Przymierzem Potwierdzonym Przysięgą dla wszystkich i zaoferowane wszystkim w czasie Tysiąclecia – wszyscy będą pod takim wrażeniem, że zostaną korzystnie pociągnięci do Chrystusa: : „A jeśli ja będę podniesiony z ziemi [jak uczy następny werset, obejmuje to Jego śmierć na krzyżu (Jan 3:15,16)], pociągnę [odpowiednio wpłynę przez moje nauki i dzieła błogosławieństw] wszystkich do siebie”. Odpowiednie wpływanie na wszystkich, by pociągnąć ich do Niego, jest jednak czymś dalece innym od życia spędzonego przez nich w wierności w czasie tysiąca lat i przejścia przez nich końcowych prób Małego Okresu. Tak jak wielu z tych, którzy zostali przez Ojca (Jan 6:44) pociągnięci do Chrystusa (odpowiednio zachęceni do Chrystusa) zachwiało się w czasie próby zbawienia z wyboru (Żyd. 6:4-6; 10:26-29; 2Piotra 2:1, 12, 20-22; 1Jana 5:16), tak, zgodnie z Pismem Świętym (Izaj. 26:9-11), wielu z tych, którzy dostąpią tego korzystnego oddziaływania, później okaże się opornymi i zginie na wieki we wtórej śmierci (Izaj. 65:20; Obj. 20:15; 21:8). Tak więc uniwersalizm, metodą eisegesis [termin nieznany w języku polskim. Według słownika Webstera oznacza on „interpretowanie Biblii w sposób wyrażający własne poglądy, uprzedzenia itp. interpretującego, a nie znaczenie tekstu” – przypis tł.],