Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 219
Chrystus: jego okup
wprowadza swój błąd o życiu wiecznym dla wszystkich do interpretacji Jan 12:32,33. Tą samą metodą wprowadza swój uniwersalizm do Jan 3:17: „Bo nie posłał Bóg Syna swego [w Jego pierwszym adwencie] na świat, aby sądzić [wydać wyrok na niego, jak uczynił to Bóg wskutek grzechu Adama (w. 18)], ale aby świat był zbawiony przezeń [z Adamowego wyroku, gdyż kontekst (w. 15,16) ukazuje Go jako udzielającego okupu w tym celu, a dodatkowo w celu udzielenia wiernym wiecznego życia]”.
Efez. 1:3-12 to fragment dowodzący, że w czasie Wieku Ewangelii Pan wybiera niektórych po to, by w Tysiącleciu użyć ich w celu udzielenia niewybranym ludziom – zmarłym i żyjącym – oraz upadłym aniołom sposobności ponownego poddania się Bogu jako ich Głowie. W wersetach 3-8 Apostoł pokazuje, w jaki sposób przed założeniem świata Bóg przewidział klasę wybranych i w jaki sposób w czasie Wieku Ewangelii indywidualnie darzył ich wyborczymi błogosławieństwami. Zacytujemy i wyjaśnimy wersety 8-12, tak jak są one oddane w Przekładzie Ulepszonym: „Którą [łaskę wyborczych błogosławieństw] hojnie pokazał [łaskawie udzielił, nie skąpo, lecz bardzo obficie] nam we wszelkiej mądrości i roztropności [używając najlepszego osądu i taktu w ich udzielaniu] po oznajmieniu nam tajemnicy [nieznanej i niezrozumiałej w żaden inny sposób jak tylko przez specjalny akt Boskiego oświecenia] woli swojej [planu wieków w odniesieniu do Kościoła, świata i upadłych aniołów], według swego upodobania [Jehowa z radością realizuje tak wspaniałomyślny plan], które postanowił [Jehowa] dla Niego [Chrystusa. Boski plan i upodobanie są Chrystocentryczne] w celu zarządzenia pełnią czasów [Tysiąclecie, jako Wiek Wieków, najważniejszy Wiek w planie Wieków, jest pełnią czasów, na które podzielony jest Boski plan. To, że wyrażenie pełnia czasów dotyczy Tysiąclecia, oczywiste jest na podstawie faktu, że jest ono Wiekiem, w którym (a) niewybrani ludzie oraz (b) upadli aniołowie otrzymają szansę stania się poddanymi Bogu w Chrystusie – (a) Psalm 22:28-30; Izaj. 25:6-9; 45:22,23; Jan 5:25-29;