Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 221
Chrystus: jego okup
A teraz kontynuujemy według Przekładu Ulepszonego. „W nim [w Chrystusie], w którym także i nam uczyniono dziedzictwo [Chrystus jest szczególnym dziedzictwem Boga] po byciu przeznaczonymi [jako klasa] według zamierzenia Tego [Boga] sprawującego wszystkie rzeczy [związane z Jego planem] zgodnie z planem Jego woli [planem, który celowo stworzył, używając Swej mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy], abyśmy byli ku chwale jego, którzy wcześniej [naszą nadzieję mamy teraz, w Wieku Ewangelii, przed światem, który swoją nadzieję będzie miał w Wieku Tysiąclecia] mieliśmy nadzieję w Chrystusie [w Ciało Chrystusa; wybrani mają swoją nadzieję teraz – „Chrystus w was, nadzieja chwały”. Posłuszny świat w następnym Wieku przyjdzie do Chrystusa, nie jako część Ciała, lecz jako dzieci Chrystusa, co będzie ich nadzieją – późniejszą nadzieją od naszej – na wieczne życie]”. Mamy tutaj wspaniały fragment Boskiego Słowa. Pokazuje ono w Chrystusie dwa okresy nadziei – Wiek Ewangelii i Wiek Tysiąclecia. Ten pierwszy jest czasem dla klasy Chrystusa, przed światem, by miała ona swą nadzieję; ten drugi – czasem dla posłusznego świata, by miał swą nadzieję. Fragment ten dowodzi także, że błogosławieństwa wyborcze udzielane są klasie Chrystusa w celu przygotowania jej do kierowania sprawami Tysiąclecia, a to w tym celu, by posłusznych z niewybranych ludzi oraz posłusznych upadłych aniołów mogła doprowadzić do Chrystusa i zachować ich w Nim. Bóg ponownie uczyni Siebie Głową w Nim w odniesieniu do wszystkich takich i tylko takich. Obala to wykorzystywanie tego fragmentu przez uniwersalistów i potwierdza nasz sposób jego użycia.
Jako dowód uniwersalizmu zaraz po 1Kor. 15:21-28, który zbadaliśmy powyżej, uniwersaliści podkreślają Rzym. 5:15-19 bardziej niż jakikolwiek inny werset biblijny. Swoją myśl wprowadzają do interpretacji tego fragmentu przy pomocy procesu eisegesis [zob. przypis tł. na s. 218]. Fragment ten nie mówi ani słowa o wiecznym powszechnym zbawieniu, tym bardziej nie uczy o nim. Omówimy tutaj te wersety. By właściwie zrozumieć ten urywek Pisma Świętego, musimy dokładnie odnotować porównawcze kontrasty, jakich dokonuje, oraz warunki do zbawienia,