Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 223

Chrystus: jego okup

tego wersetu widzimy, że darem z łaski jest okup – łaska Boga oraz dar z łaski jednego człowieka, Jezusa Chrystusa. Następna część tego wersetu wyjaśnia i dowodzi, jaki jest je­go porównawczy kontrast]: bo jeśli przez występek jedne­go [Adama] wielu [wszyscy zrodzeni przez Adama i z Ada­ma. Wyklucza to Jezusa, który nie został zrodzony przez Ada­ma ani z Adama] umarło [prawnie popadło pod wyrok śmier­ci; że nie oznacza to, iż wszyscy weszli w stan śmierci Adamo­wej, oczywiste jest na podstawie dwóch rzeczy: (1) faktu, że czas aoryst (przeszły) (umarło) odnosi się do zakończonej czynności przeszłej oraz (2) faktu, że ci, którzy nie wejdą w stan śmierci do czasu zastosowania okupu za świat w Ty­siącleciu, nigdy nie znajdą się w Adamowym stanie śmierci], daleko więcej łaska Boga [Jego niezasłużona dobroć, która oddała Syna Swego serca, by stał się okupem dla korzyści wszystkich ludzi (Jan 3:16; Rzym. 5:8; 8:32; Żyd. 2:9)] i dar z łaski jednego człowieka, Jezusa Chrystusa [który w darze oddał Siebie łaskawie jako równoważną cenę za wszystkich ludzi (Efez. 5:26; Mat. 20:28; 1Tym. 2:5,6)], obfitowała [czas aoryst (przeszły) dowodzi, że łaska Boga oraz dar z łaski jed­nego człowieka, Jezusa Chrystusa, o których tutaj mowa, na­leżały już do przeszłości, gdy św. Paweł pisał te słowa. Doko­nały się one, gdy Jezus umarł na krzyżu. Tak więc cena oku­pu, dostarczona przez Boga i Chrystusa, była tym darem z ła­ski, który obfitował] dla wielu [tych samych, nie mniej i nie więcej, którzy objęci są wyrażeniem „wielu umarło”. Uczy to, że okup został złożony za tylu, ilu objął Adamowy wyrok, jak dowodzą tego przytoczone przed chwilą cytaty. Werset ten nie mówi zatem ani słowa o tym, by wszyscy mieli być na wieki zbawieni. Uczy tylko i wyłącznie o tym, że Bóg i Chrystus łaskawie zapewnili okup dla tylu, ilu objął Adamo­wy wyrok śmierci].

      „A nie taki, jak przez tego, który zgrzeszył [Adama], był dar; bo z jednej strony wyrok był z jednego [występku] ku po­tępieniu [jeden grzech Adama na wszystkich sprowadził wyrok śmierci];

poprzednia stronanastępna strona