Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 240
Chrystus: jego okup
Kilka słów na temat beneficjentów okupu: Głównym beneficjentem okupu jest Adam, ponieważ jest on tym, którego dokładnie równoważną ceną jest Jezus. Tak więc okup przede wszystkim jest składany za Adama (Żyd. 2:6-9; Rzym. 5:12-19; 1Kor. 15:21,22). Prawdę mówiąc, bez pierwszoplanowej roli Adama w transakcji okupu nie mogłoby być równoważnej ceny za rodzaj Adama, ponieważ bez Adama nie ma równowartości między winą około 22.000.000.000 potomków Adama a zasługą Chrystusa. Nienarodzony rodzaj w biodrach Adama, którego równoważną ceną jest nienarodzony rodzaj w biodrach Jezusa, może mieć tę równoważną cenę tylko wtedy, gdy jest widziany w biodrach Adama, a więc jako dziedziczący jego dług, który obciąża także i ten nienarodzony rodzaj. Bez Adama, jako głównego beneficjenta okupu, ludzie nie mogliby zatem mieć żadnego udziału w korzyściach z okupu, ponieważ wszyscy odziedziczyli dług Adama. By uwolnić z niego rodzaj ludzki, trzeba zapłacić za udział Adama w tym długu. Uwaga ta całkowicie obala niedawny błąd Towarzystwa, które uczy, że Adam nie jest beneficjentem okupu. Drugorzędnymi beneficjentami okupu są członkowie upadłego rodzaju Adama, a to dlatego, że gdy okup (jako równoważna cena za doskonałe ciało, życie, prawo do życia oraz prawo do praw życiowych Adama) zostanie zapłacony za Adama, uwolni rodzaj ludzki od Adamowego długu utraconego doskonałego ciała, życia, prawa do życia oraz prawa do praw życiowych i w ten sposób przygotuje go do restytucji.
Podając wyżej wersety na temat Boskiej miłości, śmierci Chrystusa oraz dzieła Ducha dla nas wszystkich w celu zbawienia, przytoczyliśmy liczne odnośniki na dowód tego, że cała ludzkość jest beneficjentem okupu. Upadli aniołowie, z wyjątkiem szatana, także są beneficjentami okupu. Nie w tym znaczeniu, że jest on równoważną ceną za nich, ponieważ nigdy nie zostali skazani na utratę swych doskonałych ciał, życia, prawa do życia ani prawa do praw życiowych, a ich wyrokiem było uwięzienie w atmosferze wokół ziemi (2Piotra 2:4; Efez. 2:2). Gdyby stracili te rzeczy, jako równoważna cena