Epifaniczny tom 15 – rozdział 4 – str. 257
Chrystus: jego okup
w swym wywodzie w 1Kor. 15:23-28. Wykazuje, że gdy restytucjoniści staną się Chrystusowi podczas Jego tysiącletniej obecności (23), pod koniec Królestwa nastąpi Mały Okres, przed którym odda On Królestwo Bogu w celu ostatecznego wypróbowania ludzkości. Stanie się to dopiero wtedy, gdy usunie On wszelkie skutki panowania szatana nad rodzajem ludzkim, które tutaj nazwane są wszelką władzą, wszelką zwierzchnością i mocą (24). To, że wyrażenie wszelka władza, wszelka zwierzchność i moc oznacza te zgubne skutki (przyczyny są tutaj podstawione za skutki), możemy zauważyć w tym, że proces umierania nazywa on ostatnim z tych, który ma być zniszczony (26). Chrystus dokona tego dzieła, ponieważ przez okup wszystko, co wiąże się z klątwą i restytucją, zostało poddane pod Jego panowanie, razem z wszystkimi innymi rzeczami i osobami we wszechświecie, z wyjątkiem Boga (27). Gdy przez Swe panowanie wszystko na ziemi i na niebie doprowadzi do pełnego podporządkowania Swej wszechwładnej mocy, wówczas przekaże Królestwo Bogu, tak by Bóg mógł być przyjęty jako najwyższy nad wszystkimi i wystarczający dla wszystkich (28). Fragment ten dowodzi, że niewybrani zmarli i żyjący będą udoskonaleni dopiero wtedy, gdy zostaną usunięte ostatnie pozostałości klątwy (26). Osiąganie tej doskonałości zajmie więc 1000 lat. Fakt, że stuletnia próba dokonania postępu na Gościńcu Świątobliwości będzie najkrótszym czasem, jaki ktokolwiek otrzyma (Izaj. 65:20), dowodzi, że żyjący i zmarli niewybrani, którzy będą robić postępy, otrzymają dłuższy czas na osiągnięcie doskonałości niż 100 lat. Tego samego dowodzi fakt, że korygujące chłosty będą wymierzane w celu zachęty do doskonałości (Izaj. 26:9). Fakt, że to właśnie w czasie Królestwa zostaną usunięte wszystkie skutki klątwy i udzielone przeciwne im błogosławieństwa, dowodzi tej samej rzeczy (Izaj. 25:6-9). To samo wynika z następujących wersetów: Psalm 22:28-31,32; 72:1-17; Izaj. 2:2-4; 11:4-9; 29:17-19,24; 35:5-10; 60:4, 5, 14,21; 65:16; Ezech. 16:53, 55, 60, 61-63; Jana 5:28, 29; Dz.Ap. 3:19-21; Obj. 22:2, 3.