Epifaniczny tom 15 – rozdział 5 – str. 278
Chrystus: jego doświadczenia po-ludzkie
posłuszeństwo, rezygnację, zadowolenie, umiarkowanie, delikatność, dobroć (wielkoduszność), szczerość i wierność. Co więcej, w ciężkich doświadczeniach umożliwia nam wzmacnianie się w każdej z tych łask. Następnie udziela i w trudnych doświadczeniach zachowuje ich równowagę w nas, a ostatecznie umożliwia nam krystalizację ich wszystkich wśród cierpień. Każde wierne nowe stworzenie przechodzi przez te doświadczenia w rozwijaniu, wzmacnianiu, równoważeniu i krystalizowaniu charakteru pod kierunkiem Jezusa, co oznacza oczywiście, że powstał On od umarłych.
Trzynastym dowodem na to, że jest On żywy, zmartwychwstały, jest postęp cywilizacyjny, jakiego dokonał przez Swój wierny Kościół wśród narodów chrześcijaństwa, znacznie przewyższający warunki cywilizacyjne panujące w narodach pogańskich. To właśnie z punktu widzenia podnoszenia narodów, nominalnie chrześcijańskich, jakiego dokonuje za pośrednictwem Swoich wiernych naśladowców, nazywa ich solą ziemi i światłem świata (Mat. 5:13,14). W pogańskim rzymskim świecie chrześcijaństwo zastało głębokie zepsucie społeczeństwa w rodzinie, państwie i religii. Ojciec był tyranem, posiadającym władzę życia i śmierci nad żoną i dziećmi; żona i córki były bardzo poniżane; szerzyły się rozwody i niewierność małżeńska; niewolnictwo było powszechne i bardzo degradujące moralnie; porzucanie dzieci było niemal powszechne; publiczne okrucieństwo widoczne na arenach było nieludzkie i mordercze. Sól ziemi i światło świata stopniowo naprawiały to zło i szerzyły w starym rzymskim świecie przeciwne mu dobre rzeczy. W narodach Europy poza Rzymem średniowiecze było świadkiem wielkiego zła widocznego w poniżaniu kobiety, żony i dzieci, waśniach i prywatnych wojnach, próbach ognia (tzw. sądach bożych), mękach, torturach, niegościnności dla obcych, plądrowaniu statków, piractwie, pańszczyźnie, niewolnictwie, ignorancji, zabobonach itp. Światło świata i sól ziemi stopniowo usuwała te przejawy zła i wprowadzała przeciwne im dobre rzeczy. Okres współczesny od reformacji do roku 1878 opowiada tę samą historię.