Epifaniczny tom 15 – rozdział 5 – str. 292
Chrystus: jego doświadczenia po-ludzkie
jest wyrażona w wersetach 50-54:„Ciało i krew [ludzka istota jako taka] królestwa Bożego odziedziczyć nie mogą; ani skazitelność [nasze cielesne ciała] nie odziedziczy nieskazitelności. (...) wszyscy przemienieni [w naturze] będziemy, bardzo prędko (...) albowiem zatrąbi, a umarli [święci, wybitni umarli] wzbudzeni będą nieskazitelni [nie w fizycznych ciałach, które byłyby skazitelne, ponieważ są stworzone z substancji materialnych, ziemskich, lecz w ciałach duchowych, które będą nieskazitelne, ponieważ są stworzone z substancji duchowych, niebiańskich], a my będziemy przemienieni [w naturze]. Bo musi to, co jest skazitelnego [osoba, nie ciało, o którym wyżej mówi, że nie może odziedziczyć nieskazitelności], przyoblec nieskazitelność [przez uzyskanie ciała duchowego, niebiańskiego, otrzymując w ten sposób duchową naturę], i co jest śmiertelnego [osoba], przyoblec nieśmiertelność [przez uzyskanie duchowego ciała w najwyższej ze wszystkich duchowych natur – Boskiej]”. Pismo Święte wyraźnie uczy jednak, że ciała świętych będą dokładnie takie same, jak ciało zmartwychwstałego Jezusa. Jeśli uda się tego dowieść, będzie to dowodem, że przy zmartwychwstaniu Jezus otrzymał ciało duchowe, a więc nie jest już istotą ludzką, lecz duchową. Niejeden werset dowodzi, że w swych zmartwychwstałych ciałach święci będą dokładnie tacy sami, jak Jezus w Swym zmartwychwstałym ciele. Przykładem tego jest 1Jana 3:2: „Jeszcze się nie objawiło, czym będziemy; lecz wiemy, iż gdy się on objawi, podobni mu będziemy; albowiem ujrzymy go takim, jakim jest” – nie takim, jakim był. Gdybyśmy bowiem mieli być podobni do Niego, kiedy był w ciele (Żyd. 5:7), objawiłoby się już teraz, czym będziemy. Także 1Kor. 15:48,49 pokazuje tę samą myśl: „Jaki jest [był, słowa jest oraz będą w całym tym wersecie są, a raczej powinny być, podane kursywą, co oznacza, iż zostały dodane przez tłumaczy, nie mając żadnych odpowiedników w oryginale greckim (uwaga ta odnosi się do Biblii w języku angielskim, gdzie słowa nie znajdujące odpowiedników w tekście oryginalnym podawane są kursywą – przypis tł.). To, że tutaj powinno być wstawione słowo „był”, oczywiste jest z faktu, że chodzi tu o Adama]