Epifaniczny tom 15 – rozdział 5 – str. 299
Chrystus: jego doświadczenia po-ludzkie
To, że w drugim adwencie Chrystus będzie niewidzialny dla naturalnych oczu ludzi, lecz będzie widziany oczami ich zrozumienia, jest wyraźnie nauczane przez Biblię. Świat już nigdy nie ujrzy Go fizycznymi oczami, choć wierni ujrzą Go oczami duchowymi (Jana 14:19; 1Tym. 6:16). Przyjdzie potajemnie, jak złodziej w nocy, i tylko wierni obserwatorzy Go zobaczą (1Tes. 5:1-3; 2Piotra 3:10; Obj. 16:15). Obserwujący będą świadomi Jego obecności nie dzięki fizycznemu wzrokowi (1Tym. 6:16), lecz dzięki proroctwom i znakom czasów (Łuk. 21:28,31; Mat. 23:33). Dowodzi tego niewidzialność Królestwa, którego Jezus jest główną częścią, dla ludzkiego wzroku (Łuk. 17:20,21). Dowodzi tego fakt, że w czasie Jego dni – w czasie pierwszych okresów Jego obecności – świat nie będzie jej świadomy i przez długi czas w takiej nieświadomości będzie zajmował się swoimi normalnymi sprawami (Mat. 24:37-39; Łuk. 17:26,28-30). Potwierdzają to słowa Jezusa z Mat. 23:39. Żydzi, o których w środę Swego ostatniego tygodnia w ciele powiedział, że nie ujrzą Go przed drugim adwentem, widzieli Go swymi cielesnymi oczami w następny czwartek i piątek. Chodziło Mu więc o to, że oczy, którymi mieli ujrzeć Go w drugim adwencie, nie były oczami fizycznymi, lecz umysłowymi. Potwierdza to fakt, że gdy Tesaloniczanie zaczęli wierzyć, że drugi adwent już nastąpił, co nie stałoby się, gdyby oczekiwali Chrystusa widzialnie, św. Paweł nie próbował obalać ich błędu przez wskazywanie na fakt, że nie widzieli Go naturalnymi oczami, co z pewnością uczyniłby, gdyby właśnie w ten sposób miał być widziany w drugim adwencie. Odwołał się natomiast do niewypełnionego proroctwa – pełnego powstania, wyniesienia, objawienia i porażenia antychrysta, co musiało nastąpić przed drugim adwentem (2Tes. 2:1-8). Fakt, że szydercy niedługo po rozpoczęciu się drugiego adwentu będą wyśmiewać się z twierdzenia o jego nastąpieniu, utrzymując, że sprawy biegną tak samo od początku świata, dowodzi, że miał on być niewidzialny, tak jak niewidzialna jest obecność istoty duchowej (2Piotra 3:3).