Epifaniczny tom 15 – rozdział 5 – str. 316
Chrystus: jego doświadczenia po-ludzkie
jako Odkupiciel rzeczywiście przypisywał wartość Swojej zasługi wystarczającą do uzupełnienia ich braku doskonałości i doprowadzenia ich do doskonałości. Chwalebna jest moc Jego zasługi.
Kolejnym złem, jakie przekleństwo sprowadziło na każdego członka rodziny ludzkiej, jest potępienie ich przez prawo jako skazańców. Służba Jezusa w czasie Wieku Ewangelii na rzecz Kościoła wyzwala Kościół z tego stanu poprzez urząd Orędownika. Słowo orędować sugeruje scenę sądową. Sędzią w tym sądzie jest Bóg, a prawo to Boska sprawiedliwość – najwyższa obowiązkowa miłość do Boga i miłość do bliźniego równa miłości do samego siebie. Grzech Adama sprowadził ten potępiający wyrok, który jest w trakcie wykonywania, na każdego członka rodziny ludzkiej. Sprawując urząd Orędownika, Jezus uwalnia Kościół Wieku Ewangelii od tego stanu. Sędzia skazał już oskarżonego, który stanął przed sprawiedliwością zgodnie z wymogami prawa. Skazanemu już był wymierzany wyrok – śmierć. Ci, którzy są członkami Kościoła, po okazaniu pokuty przed Bogiem i wiary w Pana Jezusa, prowadzącej do próbnego usprawiedliwienia, oraz po okazaniu wierności w ich usprawiedliwieniu próbnym do stopnia poświęcenia, zastali w tym sądzie Jezusa, obecnego przed Sędzią jako ich Orędownika, prawnika zabiegającego o przebaczenie dla nich. Orędownik zgadza się, że wyrok prawa był sprawiedliwy, lecz przedstawia Boskiej sprawiedliwości Swoją zasługę jako odpowiadającą karze potępionego przez prawo skazańca. Rzeczywiście przypisuje więc tę zastępczą zasługę na rzecz poświęconych, a przez to przypisanie nie unieważnia prawa, lecz zaspokaja je w stosunku do skazanego, co jest możliwe dlatego, że kara została spłacona przez samego Orędownika. Urząd Orędownika zapewnia zatem ożywienie usprawiedliwienia potępionego przez prawo skazańca, od którego zatem odsunięty zostaje gniew Boży wyrażony w wyroku. Urząd Jezusa jako Orędownika obejmuje całe życie każdego z wiernych poświęconych, obejmując jego wszystkie przyszłe grzechy Adamowe,