Epifaniczny tom 15 – rozdział 5 – str. 317
Chrystus: jego doświadczenia po-ludzkie
dla których uzyskuje odpuszczenie. W urzędzie Orędownika widzimy więc, że ukazywana nam jest scena sądowa (1 Jana 2:1,2), na której dokonują się różne szczegółowe działania, ponieważ na skazanym wykonywany jest wyrok. Po uwolnieniu go od tego wyroku jego wykonywanie zostaje wstrzymane, a potępiony wcześniej przez prawo skazaniec zostaje uwolniony od sądowego wyroku niebios.
Kolejnym urzędem w po-ludzkich doświadczeniach Jezusa jest Jego stanie się sprawiedliwością dla wszystkich tych, którzy okazali pokutę przed Bogiem i wiarę w Pana Jezusa oraz poświęcili się Jemu. Nie powinniśmy bowiem zapominać, że Pan Jezus nie tylko zaspokaja wymagania Boskiej sprawiedliwości za nasze grzechy, lecz przez Swą zasługę staje się też naszą sprawiedliwością przed sprawiedliwością Boga. Obraz Przybytku ukazuje nam obydwie te myśli. Kropiąc krwią Ubłagalnię, Najwyższy Kapłan przedstawia Jezusa przypisującego Swą zasługę za nas, dzięki czemu uzyskuje dla nas przebaczenie naszych grzechów. Pamiętamy jednak także, że Najwyższy Kapłan kropił krwią ołtarz, a to przywodzi na myśl Jezusa przypisującego nam Swoją sprawiedliwość. Konieczność taka jest oczywista: Bóg nie tylko pragnie, abyśmy byli bez grzechu, lecz pragnie również, abyśmy posiadali pozytywną sprawiedliwość. Ponieważ nie jesteśmy w stanie ani doprowadzić do odpuszczenia naszych grzechów, ani praktykować doskonałej sprawiedliwości, Jezus – Swoją zasługą – dokonuje obydwu tych rzeczy dla nas, stając się naszą sprawiedliwością. Bez takiego przypisania nam Jego sprawiedliwości jesteśmy po prostu pozbawieni sprawiedliwości, która podobałaby się Bogu. Nie wystarczyło na przykład, by Adam nie grzeszył: jako swą sprawiedliwość musiał on rozwinąć najwyższą obowiązkową miłość do Boga oraz obowiązkową miłość do bliźniego równą miłości do samego siebie. Kamienie są bowiem bez grzechu, lecz nie mogą mieć żadnej sprawiedliwości. Konieczne zatem było, by Adam nie tylko był bez grzechu, lecz by posiadał pozytywny charakter, taki jak charakter Boga, sprawiedliwy charakter.