Epifaniczny tom 15 – rozdział 5 – str. 355
Chrystus: jego doświadczenia po-ludzkie
W tym fragmencie Apostoł Paweł zwraca naszą uwagę na fakt, że nowe stworzenia ludu Bożego są anytypicznymi pierworodnymi. Zwraca także naszą uwagę na to, że dzięki pozostawaniu w rodzinie Bożej jesteśmy zachowani tak długo, jak długo pozostajemy wewnątrz odrzwi i nadproży pokropionych krwią naszej Paschy, co czyni zadość Boskiej sprawiedliwości za nas i przypisuje nam sprawiedliwość Chrystusa. Tam bezpieczni są pierworodni, będący anytypem Izraela. Na odrzwiach i nadprożach anytypicznych Egipcjan nie ma takiej krwi i dlatego ich pierworodni muszą pójść na wtórą śmierć. Ten typ w ogólny sposób wypełnia się przez cały Wiek Ewangelii, a w sposób szczególny – pod koniec Wieku, w Paruzji i Epifanii. W Liście do Żydów 5:6 Jezus jest nazwany „Kapłanem na wieki”, a to dlatego, że przez ofiarowanie samego siebie oraz użycie tej ofiarniczej zasługi wobec Boga i nas w Wieku Ewangelii dokonuje pojednania między Bogiem i nami, a w Wieku Tysiąclecia przez zastosowanie Swojej zasługi to samo uczyni dla świata ludzkości.
W Dz.Ap. 5:31 jest nazwany Księciem, a w Dz.Ap. 3:15 – Księciem Życia [w polskich przekładach tytuł ten brzmi dawca żywota, sprawca życia – przypis tł.]. Nazywany jest Księciem, ponieważ jest wodzem ludu Bożego, a Księciem Życia nazywany jest dlatego, gdyż udziela życia ludowi Bożemu. Powyżej rozważyliśmy Jego tytuł Książę Pokoju, występujący w Izaj. 9:6. W Obj. 1:5 przekładu A.V. nazwany jest Księciem królów ziemi. Wyrażenie to lepiej przetłumaczone jest w przekładzie R.V. jako władca królów ziemi. Tymi królami nie są obecni królowie królestwa szatana, ponieważ ani nie uznają, ani nie mogą uznawać Go za swego władcę. W rzeczywistości to szatan jest władcą królów drugiej symbolicznej ziemi. Tytuł ten odnosi się zatem do Jezusa w Wieku Tysiąclecia, kiedy to będzie władcą, po pierwsze, Kościoła jako królów panujących nad światem w Tysiącleciu, a po drugie całej zbawionej rodziny ludzkiej, która – jak Adam – będzie królami ziemi.
W 5Moj. 18:15 jest wobec Niego użyty tytuł „Prorok”, który ma to samo znaczenie, co tytuł „Nauczyciel”.