Epifaniczny tom 15 – rozdział 5 – str. 356
Chrystus: jego doświadczenia po-ludzkie
Nie powinniśmy zapominać, że w użyciu biblijnym słowo Prorok nie jest ograniczone tylko do tych, którzy przepowiadają przyszłość. Odnosi się także do tych, którzy stają przed innymi i nauczają ich, bez względu na to, czy kwestie będące przedmiotem nauczania należą do przeszłości, teraźniejszości czy przyszłości, a także bez względu na to, czy są nimi osoby, zasady czy rzeczy. W tym szerokim znaczeniu tego terminu prorok jest oczywiście nauczycielem. W Rzym. 3:25 według tekstu greckiego jest nazwany naszą „Ubłagalnią”. Ubłagalnia przede wszystkim reprezentuje Boską sprawiedliwość. Ponieważ Chrystus jest dla nas sprawiedliwością zwyciężającą przed Bogiem i ponieważ Jego sprawiedliwość, pokropiona na Ubłagalni, dokonuje pojednania, słusznie może być nazwany naszą Ubłagalnią, naszą Sprawiedliwością, zapewnioną przez Boga, która jest skuteczna przed Bogiem za nami. W 1Jana 2:2 nazwany jest naszym „Ubłaganiem”, co przedstawia Jezusa jako Tego, który zadowala Boską sprawiedliwość na naszą korzyść, przez przypisanie Swej zasługi za nas przed Bogiem. W przyszłym Wieku dokona rzeczywistego ubłagania za świat, natomiast w obecnym Wieku dokonuje rzeczywistego ubłagania za nas. Termin „Odkupiciel”, który możemy znaleźć w Ijoba 19:25; Izaj. 59:20, oraz termin „sprawiedliwy”, który możemy znaleźć w 1Jana 2:1, zostały już wyjaśnione i nie wymagają żadnych dodatkowych komentarzy. W Obj. 5:5 nazwany jest „Korzeniem Dawidowym”, a w Obj. 22:16 – „Korzeniem i rodzajem Dawidowym” [w angielskim nazwa ta brzmi „Korzeniem i latoroślą Dawidową” – przypis tł.]. Dla niektórych pogodzenie tych wyrażeń wydaje się dosyć trudne, lecz po rozważeniu ich w świetle Pisma Świętego stają się zupełnie zrozumiałe. Ponieważ w Wieku Tysiąclecia udzieli życia, sił i wzrostu Dawidowi, będzie jego korzeniem jako Drugi Adam dla Dawida. W Swoim człowieczeństwie był jednak potomkiem Dawida według ciała i dlatego jest „latoroślą Dawidową”. Tak więc jako Boskie nowe stworzenie będzie „korzeniem Dawidowym”, a jako doskonała ludzka istota narodzona z Panny Marii był „latoroślą Dawida”. Widzimy więc, że te dwa wyrażenia pozostają w harmonii ze sobą, jak należało tego oczekiwać.