Epifaniczny tom 15 – rozdział 5 – str. 357
Chrystus: jego doświadczenia po-ludzkie
W Mich. 5:2 nazwany jest „panującym w Izraelu”. Gdy się urodził, był prospektywnym władcą w Izraelu. Rzeczywiście stanie się nim wtedy, gdy w Wieku Tysiąclecia zasiądzie na tronie Dawida i będzie zarządzał sprawami na korzyść cielesnego Izraela. W jeszcze szerszym znaczeniu będzie panującym nad tysiącletnim Izraelem, który będzie składał się z ludzkości przywróconej do doskonałości, podzielonej na dwanaście anytypicznych pokoleń, gdy stanie się już ona Izraelem Boga. Żyd. 13:8 nazywa naszego Pana „tym samym wczoraj, dziś i na wieki”. Przez słowo „wczoraj” Paweł ma na myśli Wiek Żydowski; „dziś” to Wiek Ewangelii, a „na wieki” to odniesienie do Wieku Tysiąclecia. Apostoł pokazuje nam, że pomimo trzech różnych natur Jezusa – przedludzkiej, ludzkiej i po-ludzkiej – jest On tą samą osobą. Gdy Logos stał się ciałem, był tą samą osobą, która w czasie Wieku Żydowskiego istniała jako Logos. Gdy znalazł się na Boskim poziomie duchowej natury, w dalszym ciągu pozostał tą samą osobą, która kiedyś była człowiekiem Chrystusem-Jezusem i która kiedyś była duchową istotą Logosem. Niekiedy fragment ten jest cytowany na potwierdzenie tego, że Jezus był wieczny. Termin „wczoraj” nie odnosi się jednak do wieczności, lecz do dnia, Wieku przed Wiekiem Ewangelii, natomiast dwuwyrazowe wyrażenie „na wieki” odnosi się do Wieku Tysiąclecia. W ten sposób pokazane są nam tutaj trzy ważne Wieki Boskiego planu. Mamy tu zapewnienie, że w tych wszystkich trzech Wiekach Jezus jest tą samą osobą, i na zawsze taką pozostanie.
Bardzo często jest On nazywany w Biblii naszym Zbawicielem, np. w Łuk. 2:11; Dz.Ap. 5:31; 13:23; Efez. 5:23; 2Piotra 1:1; 3:2; 1Jana 4:14; Judy 25. Greckie słowo tłumaczone jako Zbawca (Soter) pochodzi od greckiego słowa „Sozo”, które znaczy „uzdrawiam”. Etymologicznie odnosi się zatem do Jezusa jako Uzdrowiciela Kościoła i świata ze złych skutków przekleństwa Adamowego. To imię naprawdę jest bardzo drogie naszemu sercu, ponieważ leczy nas On z naszych wszystkich wad. W Izaj. 52:13 nazwany jest przez Boga „moim Sługą”, ponieważ – jako Namiestnik Ojca – służy w wypełnianiu