DUCH ŚWIĘTY: JEGO ISTOTA

CZYM NIE JEST – CZYM JEST – BOSKA MOC – BOSKIE USPOSOBIENIE W NIM SAMYM – W CHRYSTUSIE

     Naszym celem jest dość szczegółowe omówienie tematu dotyczącego Ducha Świętego. Rozważania rozpoczniemy od zbadania istoty Ducha Świętego. Powszechnie i błędnie uważa się, że Duch Święty jest osobą, dlatego do rozważenia jego istoty podejdziemy z przeciwnego punktu widzenia, tzn. pokażemy, czym on nie jest, zanim rozważymy, czym on jest. Odnosząc się do Ducha Świętego, Pismo Święte używa wielu różnych określeń, np. Duch Święty, Duch, Duch Boży, Duch Pana, Duch Chrystusa itp., a także terminów opisowych, takich jak Pocieszyciel, Duch Łaski, Duch Świętości itp. Podstawowa część słowa Duch jest tłumaczeniem he­brajskiego i chaldejskiego słowa ruach oraz greckiego słowa pneuma. Do słowa ruach czasami dodawane jest hebrajskie słowo kodesh, które znaczy święty, a do słowa pneuma często dodawane jest grec­kie słowo hagion, oznaczające święty, natomiast przedimek określo­ny czasami jest z nim używany, a czasami jest pominięty. Przekład A.V. zazwyczaj niestosownie oddaje słowa ruach i pneuma w tym kontekście słowem ghost [które znaczy duch jako zjawa, upiór – przy­pis tł.]. Przekład A.R.V. poprawił ten błąd, tłumacząc je jednakowo słowem Spirit [którego znaczenie jest dużo szersze i obejmuje wszystko to, co niefizyczne – myśli, uczucia, energię, siłę umysłu, żywotność, nastrój, znaczenie prawa – przypis tł.], gdy są one uży­te w odniesieniu do Ducha Świętego. W E 2, str. 511-518 udowod­niliśmy biblijnie, że słowa ruach oraz pneuma mają 12 znaczeń, z których większość nie dotyczy naszego tematu. Tutaj omówimy tylko to ich znaczenie, które wiąże się z naszym tematem.

     Poszukując znaczeń biblijnych słów, nie powinniśmy przyjmować za prawdziwe tych znaczeń, które są sprzeczne z biblijnym użyciem tych słów.

poprzednia strona – następna strona