Epifaniczny tom 15 – rozdział 6 – str. 364
Duch Święty: jego istota
2Tym. 1:14; Jak. 4:15; 1Piotra 1:11; 4:14; 4Moj. 27:18; Izaj. 63:11; Ezech. 11:19; 36:26,27; 37:14; Dan. 4:8,9,18; 5:11,14. Oczywiste jest, że w osobie może być cecha, moc lub siła. Nie do pomyślenia jest jednak, by osoba była w innej osobie. Jeszcze bardziej nie do pomyślenia jest to, by osoba znajdowała się w wielu osobach na całym świecie w tym samym czasie, tak jak Duch Święty w tym samym czasie znajduje się w wielu osobach na całym świecie. Ta grupa wersetów przeczy zatem poglądowi, że Duch Święty jest osobą.
(5) Piąta grupa tekstów uczy, że Duch Święty jest na ludzie Bożym, jak potwierdzają to następujące cytaty: Mat. 3:16; Łuk. 1:35; 2:25; Jana 1:32,33; Dz.Ap. 10:44; 11:15; 19:6; 1Kor. 3:16; 4Moj. 11:17,25,26,29; 24:2; Sędz. 3:10; 6:34; 11:29; 14:6,19; 15:14; 1Sam. 10:6,10; 11:6; 13:6; 19:20,23; 2Kron. 15:1; 24:20; Izaj. 11:2; 42:1; 44:3; 59:21; 61:1; Ezech. 11:5. Gdyby Duch Święty był osobą, wersety te uczyłyby, że siedział, stał lub spoczywał on nie tylko na jednej, lecz na wielu osobach na całym świecie, i to w tym samym czasie. Taka myśl jest nie tylko nieprawdopodobna i nonsensowna, lecz także sprzeczna z naszą piątą grupą wersetów.
(6) Szósta grupa tekstów oznajmia, że lud Boży jest w Duchu Świętym, co łatwo można zauważyć w następujących cytatach: Rzym. 8:9; 14:17; Gal. 3:3; 5:16,25; Ezech. 37:1. Gdyby Duch Święty był osobą, ta grupa wersetów dowodziłaby, że musiałby być rozciągnięty na cały świat, ponieważ lud Boży jest rozrzucony po całym świecie. W wyniku tego każdy z nich znajdowałby się tylko w części Niego, co sprawiłoby, że posiadanie Go przez nich byłoby posiadaniem nieskończenie małej Jego części. Takie absurdy nie są oczywiście nauczane w tych wersetach, co byłoby faktem, gdyby Duch był osobą. Ta grupa odnośników przeczy więc poglądowi, że Duch jest osobą.
(7) Siódma grupa wersetów uczy, że Jezus i Kościół są namaszczani Duchem Świętym. Potwierdzają to następujące cytaty: Łuk. 4:18; Izaj. 61:1; Dz.Ap. 4:27; 10:38,