Epifaniczny tom 15 – rozdział 6 – str. 370
Duch Święty: jego istota
choć w grece nie ma żadnego przedimka [wyjaśnienie zasady używania angielskich przedimków można znaleźć na str.10 – przypis tł.]. W takim przypadku w angielskim tłumaczeniu należałoby użyć przed nimi przedimka nieokreślonego: a spirit [moc], a Holy Spirit [święta moc], ponieważ pierwszym znaczeniem hebrajskiego słowa ruach oraz greckiego słowa pneuma jest moc, co obecnie wykażemy, zarówno ze Starego, jak i Nowego Testamentu. Najpierw przytoczymy kilka wersetów Starego Testamentu potwierdzających to, że hebrajskie słowo ruach znaczy moc: Z ducha [mocy], który jest w tobie (4Moj. 11:17). Z ducha [mocy], który był w nim (25). Odpoczął nad nimi on duch [moc] (25). Na których też odpoczął on duch [moc] (26). Aby dał Pan ducha [moc] swego na nie (29). Z tych tekstów dowiadujemy się, w jaki sposób Bóg wziął część Swej mocy, którą obdarzył Mojżesza w celu umożliwienia mu wykonania jego dzieła, i przekazał ją 70 starszym po to, by umożliwić im wspomaganie go w tym dziele. Niech będzie dwójnasobny duch [moc] twój we mnie (2Król. 2:9). Mając w perspektywie urząd następcy Eliasza, Elizeusz prosi tutaj, by jego udziałem jako następcy Eliasza w urzędzie rzecznika Pana stała się moc dwóch klas. Gdy Elizeusz otrzymał tę moc dwóch klas jako następca Eliasza, zostało to uznane przez synów prorockich: odpoczął duch [moc] Eliaszowy nad Elizeuszem (15). Bóg pochwala posiadanie przez Jozuego mocy w sobie, mówiąc, że ją posiadał: w którym jest duch [moc; 4Moj. 27:18]. Pozbawienie przez Boga mocy książąt opisane jest następująco: On odejmuje ducha [moc] książętom (Ps. 76:1-3). Moc Boża przejawiana przez Jego prawdę nazywana jest duchem [mocą] sądu, a moc niszczących kar nazywana jest duchem [mocą] zapalenia (Izaj. 4:4). Moc działająca w Ezechielu i na Ezechiela nazwana jest a spirit [moc] w następujących wersetach: I wstąpił we mnie duch [moc] (Ezech. 2:2; 3:24). Tedy mnie duch [moc] podniósł (Ezech 3:12,14; 43:5; 8:3; 11:1,24; 37:1).