Epifaniczny tom 15 – rozdział 6 – str. 376
Duch Święty: jego istota
że jest on udzielany i otrzymywany przez wielu ludzi (Dz.Ap. 8:17,18; 10:45,47; 15:8; 19:2; Rzym. 5:5), gdyż w punkcie (14) zauważyliśmy, że nie można tego dokonać przy pomocy osoby, tj. niemożliwe jest, by była ona udzielana wielu ludziom i otrzymywana przez wielu.
Poza kilkoma wersetami zacytowanymi powyżej ze Starego Testamentu nasze dowody na to, że Duch Święty między innymi jest Boską mocą zostały zaczerpnięte z Nowego Testamentu. Dlatego teraz przedstawimy na ten temat nieco dowodów ze Starego Testamentu. W Nowym Testamencie słowo to częściej występuje w innych znaczeniach niż w znaczeniu mocy, natomiast w Starym Testamencie, poza proroctwami dotyczącymi Ewangelii i spraw związanych z Wiekiem Tysiąclecia, wyrażenia Duch Święty, Duch Pana, Duch Boży, Mój Duch oraz Jego Duch niemal wyłącznie używane są w znaczeniu Boskiej mocy. Na początku obecnego rozdziału na podstawie niejednego fragmentu zauważyliśmy, że słowo ruach między innymi oznacza moc oraz że myśl o niewidzialnej mocy jest podstawą każdego z 12 znaczeń tego słowa w Biblii. Obecnie wykażemy, że w Starym Testamencie (zazwyczaj) znaczeniem wyżej wspomnianych wyrażeń jest Święta moc. Wyrażenie ruach kodesh (Duch Święty) występuje w Starym Testamencie tylko 3 razy (Psalm 51:13; Izaj. 63:10,11). Odpowiednie wyrażenia z reguły są następujące: Duch Pański, Duch Pana, Duch Boga, Mój Duch, Jego Duch.
Zacytujemy teraz wiele wersetów zawierających te wyrażenia, wraz z krótkimi komentarzami. Na ich podstawie będziemy mogli zauważyć, że między innymi oznaczają one Boską moc. Tak przedstawiona jest nam twórcza moc Boga, oddziałująca na chaos za pośrednictwem przedludzkiego Słowa: Duch [moc] Boży unosił się nad wodami (1Moj. 1:2). Mówiąc o Józefie jako niezwykłym człowieku, w którym mieszkała Boska moc interpretowania snów oraz sprawowania władzy wykonawczej, faraon zapytał: Czy znajdziemy podobnego mężowi temu, w którym by był Duch [moc] Boży (1Moj. 41:38)?