Epifaniczny tom 15 – rozdział 6 – str. 377
Duch Święty: jego istota
Mówiąc o tym, w jaki sposób Bóg Swą mocą natchnął go, Dawid stwierdza: Duch [moc] Pański mówił przeze mnie (2 Sam. 23:2). Gdy Abdiasz przedstawiał swe racje Eliaszowi, by nie musiał mówić Achabowi o obecności Eliasza, powiedział do niego, że Boska moc zaniesie go do miejsca nieznanego Abdiaszowi, zanim Achab dotrze do miejsca, w którym wówczas znajdował się Eliasz, co sprowadziłoby na Abdiasza kłopoty ze strony Achaba: Gdybym ja odszedł od ciebie, Duch [moc] Pański zaniósłby cię, gdzie ja bym nie wiedział (1Król. 18:12). Sedekiasz, fałszywy prorok, uderzając w policzek prawdziwego proroka, Micheasza, zażądał, by ten mu powiedział, którędy Boska moc odeszła od niego i przystała do Micheasza: Którą drogą odszedł duch [moc] Pański ode mnie, aby mówić z tobą (1Król. 22:24; 2 Kron. 18:23)? Synowie proroccy, przekonujący niechętnego Elizeusza, wyrażają myśl podobną nieco do tej, wyrażonej powyżej przez Abdiasza: Uniósł go duch [moc] Pana i rzucił go na jedną z gór albo w jedną z dolin (2Król. 2:16).
Pomijając przedimek określony przed słowem ruach, Słowo mówi też, że Duch [moc] przyoblekł Amazjasza (1Kron. 12:18). Mówiąc o twórczej mocy jako Boskim Duchu, Elihu stwierdził, że Duch Boży uczynił go (Ijoba 33:4). Ogarnięty świadomością wielkości swego grzechu i obawiając się, że Bóg odbierze od niego Swoją moc, jaką posiadał dzięki namaszczeniu Pana, Dawid w następujących słowach prosił, by tak się nie stało: Ducha swego Świętego [mocy] nie odbieraj ode mnie (Psalm 51:13).
Wprost przeciwnie, prosił, by ta niezasłużenie udzielana moc w dalszym ciągu go podtrzymywała: Duchem [mocą] dobrowolnym podeprzyj mnie (14). Psalmista w następujący sposób mówi o Boskiej mocy działającej twórczo jako Boski przewód działania: Gdy wysyłasz ducha [moc] twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi (104:30). Wiedząc, że nie można ujść przed Boską mocą, Psalmista woła: