Epifaniczny tom 15 – rozdział 6 – str. 389
Duch Święty: jego istota
Wśród 12 znaczeń słów ruach i pneuma dla Ducha Świętego powinniśmy szukać innego znaczenia niż znaczenie osobowej istoty duchowej. Jedynymi znaczeniami z tych dwunastu, zgodnymi ze wszystkimi wersetami, rozumem i faktami, są znaczenia Boskiej mocy i Boskiego usposobienia.
Przechodzimy teraz do udowodnienia, że drugim znaczeniem wyrażenia Duch Święty w odniesieniu do Boga jest Jego usposobienie. Uczynimy to przez zacytowanie z krótkimi komentarzami zarówno fragmentów Starego, jak i Nowego Testamentu. Nawiązując do smutku Boga z powodu uporczywej bezbożności człowieka, niechętnego do reformy pod wpływem głoszenia Boskiego Słowa (1Moj. 6:6), stwierdza On, że Jego święty umysł, serce i wola – Jego święte usposobienie – nie będzie wiecznie walczyć z takimi grzesznikami, by doprowadzić ich do pokuty, lecz we właściwym czasie zaniecha takich wysiłków i zastosuje karę potopu: Nie będzie walczył duch mój z człowiekiem (1Moj. 6:3). W 2Moj. 31:3; 35:31 Bóg określa pewne rzeczy, między innymi mając na myśli Swego Ducha i wskazując, że jest nim usposobienie mądrości, wiedzy, zrozumienia i praktycznej zdolności, tj. moc realizowania Jego przedsięwzięć. Są tu więc nam przedstawione umysłowe, artystyczne i praktyczne elementy Boskiego usposobienia, dowodzące, że Duch Boży w Nim między innymi oznacza Jego usposobienie umysłowe, artystyczne i praktyczne: napełniłem go [Besaleela] Duchem Bożym, mądrością i rozumem, i umiejętnością we wszelkim rzemiośle [zdolnością wykonania odpowiedniej pracy] (2Moj. 31:3; 35:31). Wersety te jako klucz pozwalają nam zrozumieć, że podobne cechy zarysów Boskiego usposobienia zostały udzielone także pomocnikom Besaleela: umiejętny rzemieślnik, którego napełniłem duchem mądrości (2Moj. 28:3). Zdecydowanie uniwersalnym i wszechstronnie potwierdzającym wersetem na temat tego, że Boski duch oznacza ogół usposobienia Boga jest Izaj. 11:2: I odpocznie na nim Duch Pański [teraz zaczyna się wyjaśnienie Boga odnośnie tego, czym jest Jego Duch, którego definiuje następująco]: duch mądrości [mądre usposobienie]