Epifaniczny tom 15 – rozdział 6 – str. 404
Duch Święty: jego istota
Takie jest użycie słowa świętość w Rzym. 1:4, a wyrażenie duch świętości niewątpliwie oznacza tutaj Ducha Świętego w znaczeniu świętego usposobienia. To bowiem święte usposobienie Chrystusa sprawiło, że Bóg ogłosił Go Swym Synem przez wzbudzenie Go.
Kolejny bardzo przekonujący werset to Rzym. 8:9: „jeśli kto ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego”. Wyrażenie duch Chrystusowy oznacza – co wszyscy przyznają – Ducha Świętego jako Chrystusowe usposobienie. By ktoś był częścią klasy Chrystusa, niezbędne jest, by posiadał Chrystusowe usposobienie. Chrystus nie przyznaje się do nikogo, kto posiadał i utracił je, a ten, kto nigdy go nie posiadał, nigdy nie należał do klasy Chrystusa. Tak więc wyrażenie duch Chrystusowy oznacza tutaj usposobienie Chrystusa, Ducha Świętego w Nim.
Gal. 4:6 to następny stosowny werset w tej sprawie: „A żeście synowie, przeto posłał Bóg Ducha Syna swego [Ducha Chrystusa, który jest Duchem Świętym, usposobieniem Chrystusowym] w serca wasze, wołającego Abba [co w syryjskim oznacza ojciec], to jest Ojcze”. Tutaj synowskie usposobienie, jakie wszyscy synowie Boga posiadają wobec Niego, gdyż są Jego synami, nazwane jest Duchem, usposobieniem Chrystusa. Pobudza ich ono do nazywania Go Ojcem. Nie jest ono oczywiście osobą, ponieważ według trynitarzy osoba taka zgodnie z prawdą nie mogłaby nazywać Boga swym Ojcem, gdyż według poglądów trynitaryzmu na temat Ducha Świętego, Bóg nie jest Ojcem Ducha Świętego. Zatem Duch Chrystusa, jeśli uznamy go za osobę, którą trynitarze nazywają Duchem Świętym, nie mógłby w naszych sercach wołać do Boga, Ojcze. Jeśli jednak jest on synowskim usposobieniem, jakie posiadał i posiada Jezus i jakie my posiadamy wobec Boga jako Ojca, może i zupełnie właściwie woła on: Abba, Ojcze. Porównajmy ten fragment z równoległym wersetem w Rzym. 8:15, gdzie usposobienie to nazwane jest duchem przysposobienia, a dosłownie: duchem, usposobieniem synostwa. Obydwa fragmenty niewątpliwie używają tych terminów synonimicznie w znaczeniu synowskiego usposobienia,